بوئین میاندشت، شهر: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
بوئین میاندشت، شهر Buin Miandasht, city | بوئین میاندشت، شهر Buin Miandasht, city | ||
شهری در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، و مرکز اداری [[بوئین میاندشت، شهرستان|شهرستان بوئین میاندشت]]. با ارتفاع ۲,۴۱۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۱۴۸کیلومتری غرب شمالی [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و ۲۶کیلومتری غرب شمالی [[داران]]، سر راه اصفهان به [[خرم آباد، شهر (لرستان)|خرم‌آباد]]، قرار دارد. اقلیم آن سرد و از نظر بارندگی جزء نواحی نیمه‌خشک و جمعيت آن ۱3,585نفر است (۱۳9۵ش). این شهر، که از دو آبادی مجاور هم به نام بوئین و میاندشت تشکیل شده، از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است. آبادی‌های اولیۀ تشکیل‌دهندۀ شهر توسط گرجی‌هایی که توسط [[عباس صفوی اول|شاه عباس اول]] به [[فریدن، شهرستان|فریدن]] و این منطقه کوچانده شدند بنا شده‌اند. از همین‌رو بخشی از جمعیت کنونی شهر و شهرستان نیز اعقاب همان گرجی‌ها هستند. در این اسم، بوئین را به معنای انبار دانسته‌اند و وجه تسمیۀ میاندشت نیز به خاطر واقع بودن آن در میان دشت است. | شهری در [[اصفهان، استان|استان اصفهان]]، و مرکز اداری [[بوئین میاندشت، شهرستان|شهرستان بوئین میاندشت]]. با ارتفاع ۲,۴۱۰متر، در منطقه‌ای کوهستانی، در ۱۴۸کیلومتری غرب شمالی [[اصفهان، شهر|اصفهان]] و ۲۶کیلومتری غرب شمالی [[داران]]، سر راه اصفهان به [[خرم آباد، شهر (لرستان)|خرم‌آباد]]، قرار دارد. اقلیم آن سرد و از نظر بارندگی جزء نواحی نیمه‌خشک و جمعيت آن ۱3,585نفر است (۱۳9۵ش). این شهر، که در اوائل دهۀ 1350ش از دو آبادی مجاور هم به نام بوئین و میاندشت تشکیل شده، از مرتفع‌ترین شهرهای ایران است. آبادی‌های اولیۀ تشکیل‌دهندۀ شهر توسط گرجی‌هایی که توسط [[عباس صفوی اول|شاه عباس اول]] به [[فریدن، شهرستان|فریدن]] و این منطقه کوچانده شدند بنا شده‌اند. از همین‌رو بخشی از جمعیت کنونی شهر و شهرستان نیز اعقاب همان گرجی‌ها هستند. در این اسم، بوئین را به معنای انبار دانسته‌اند و وجه تسمیۀ میاندشت نیز به خاطر واقع بودن آن در میان دشت است. | ||
در اولین تقسیمات کشوری دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] (1316ش) شهرستان فریدن یکی از شهرستان‌های هفتگانۀ استان دهم (شاملِ اصفهان، یزد و شهرکرد) بود؛ در این دوره آبادی‌های منطقۀ بوئین و میاندشت، در قالب چند دهستان، از توابع شهرستان فریدن بوده است؛ در تابستان 1368ش بخش بویین و میاندشت به مرکزیت شهر بویین و میاندشت (از ترکیب 4 دهستان) در تابعیت شهرستان فریدن ایجاد شد؛ و نهایتاً در سال 1392ش با انتزاع بخش مذکور از شهرستان فریدن، به شهرستان ارتقاء یافت. | در اولین تقسیمات کشوری دورۀ [[رضاشاه پهلوی (آلاشت ۱۲۵۷ـ ژوهانسبورگ ۱۳۲۳ش)|رضاشاه]] (1316ش) شهرستان فریدن یکی از شهرستان‌های هفتگانۀ استان دهم (شاملِ اصفهان، یزد و شهرکرد) بود؛ در این دوره آبادی‌های منطقۀ بوئین و میاندشت، در قالب چند دهستان، از توابع شهرستان فریدن بوده است؛ در تابستان 1368ش بخش بویین و میاندشت به مرکزیت شهر بویین و میاندشت (از ترکیب 4 دهستان) در تابعیت شهرستان فریدن ایجاد شد؛ و نهایتاً در سال 1392ش با انتزاع بخش مذکور از شهرستان فریدن، به شهرستان ارتقاء یافت. | ||
---- | ---- | ||