پرش به محتوا

تبریز، شهرستان: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۶: خط ۱۶:
}}تَبریز، شهرستان
}}تَبریز، شهرستان


شهرستانی در مرکز استان آذربایجان شرقی مشتمل بر بخش مرکزی و بخش‌های باسمنج و خسروشهر با مرکزیت اداری شهر تبریز. از شمال به شهرستان ورزقان، از شرق به شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد، از جنوب به شهرستان اسکو و از غرب به شهرستان شبستر محدود است. کوهستان سهند با ارتفاع ۳,۷۰۷ متر در جنوب و کوه‌پایه‌های کوه کسبه در شمال، درّۀ پهناور تَلخه‌رود (آجی‌چای) را در میان گرفته‌اند. رودخانه‌های ورکش‌چای، تلخه‌رود، و باسمنج‌چای آن را مشروب می‌کنند. اقلیم آن در ارتفاعات سهند سرد و نیمه‌خشک و در کوه‌پایه‌های شمالی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و در نواحی مرکزی معتدل و نیمه‌خشک است. راه‌آهن تهران به جمهوری آذربایجان و تهران به ترکیه همراه با شبکه ‌راه‌های متعدد، این شهرستان را با دیگر نواحی ایران مرتبط می‌سازند. جمعیت شهر تبریز ۱,۵۷۹,۳۱۲ نفر است (۱۳۸۵). شهرها و آبادی‌های آن عبارت‌اند از باسمنج، سردرود، لیقوان، خسروشهر، خلجان، لاهیجان، تازه‌کند، ینگی‌اسپران، و کندرود (غیر از تبریز). شهرستان تبریز از نظر کشاورزی و صنعت از پیشرفته‌ترین نواحی ایران است. انواع میوۀ درختی و جالیزی، غلات، پنبه، خشکبار، دانه‌های روغنی، لبنیات، و گوشت، مهم‌ترین محصولات کشاورزی این شهرستان را تشکیل می‌دهند؛ ماشین‌سازی، پالایش نفت، تولید قند و شکر، انواع کنسرو، فرش، لوازم خانگی، شیشه و بلور، مواد لاستیکی (که از این بابت در ردیف اصفهان قرار دارد)، نساجی، و ریخته‌گری بخشی از فعالیت‌های صنعتی این شهرستان به‌‌شمار می‌آیند.
شهرستانی در مرکز استان [[آذربایجان شرقی]] مشتمل بر بخش‌های مرکزی، باسمنج و خسروشاه با مرکزیت اداری [[تبریز، شهر|شهر تبریز]]. از شمال به [[ورزقان، شهرستان|شهرستان ورزقان]]، از شرق به شهرستان‌های [[هریس، شهرستان|هریس]] و [[بستان آباد، شهرستان|بستان‌آباد]]، از جنوب به شهرستان‌های [[مراغه، شهرستان|مراغه]] و [[اسکو، شهرستان|اسکو]] و از غرب به [[شبستر، شهرستان|شهرستان شبستر]] محدود است. [[سهند، کوهستان|کوهستان سهند]] با ارتفاع ۳,۷۰۷متر در جنوب و کوهپایه‌های کوه کسبه در شمال، درّۀ پهناور تَلخه‌رود ([[آجی چای، رود|آجی‌چای]]) را در میان گرفته‌اند. رودخانه‌های ورکش‌چای، تلخه‌رود، و باسمنج‌چای آن را مشروب می‌کنند. اقلیم آن در ارتفاعات سهند سرد و نیمه‌خشک و در کوه‌پایه‌های شمالی معتدل مایل به سرد و نیمه‌خشک و در نواحی مرکزی معتدل و نیمه‌خشک است. راه‌آهن [[تهران، شهر|تهران]] به [[آذربایجان، جمهوری|جمهوری آذربایجان]] و تهران به [[ترکیه]] همراه با شبکه ‌راه‌های متعدد، این شهرستان را با دیگر نواحی ایران مرتبط می‌سازند. جمعیت شهرستان تبریز 1,773,033نفر است (1395ش). مردم این شهرستان به ترکی آذربایجانی سخن می‌گویند و شیعۀ دوازده‌امامی‌اند.  


<br/> <!--14066400-->
جز تبریز، شهرها و آبادی‌های آن عبارتند از: باسمنج، سردرود، لیقوان، خسروشاه، خلجان، لاهیجان، تازه‌کند، ینگی‌اسپران، و کندرود. شهرستان تبریز از نظر کشاورزی و صنعت از پیشرفته‌ترین نواحی ایران است. انواع میوۀ درختی و جالیزی، غلات، پنبه، خشکبار، دانه‌های روغنی، لبنیات، و گوشت، مهم‌ترین محصولات کشاورزی این شهرستان را تشکیل می‌دهند؛ ماشین‌سازی، پالایش نفت، تولید قند و شکر، انواع کنسرو، فرش، لوازم خانگی، شیشه و بلور، مواد لاستیکی (که از این بابت در ردیف اصفهان قرار دارد)، نساجی، و ریخته‌گری بخشی از فعالیت‌های صنعتی این شهرستان به‌‌شمار می‌آیند. در تبریز چندین‌ چشمۀ آب‌ معدنی‌ و گرم‌ وجود دارد، از جمله‌ بارِنج‌، صیدکَنْد، سیاوان‌ و کرگه‌.
----<br/> <!--14066400-->


[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان شرقی]]
[[Category:جغرافیای ایران]] [[Category:آذربایجان شرقی]]
سرویراستار، ویراستار
۷۳٬۹۴۳

ویرایش