رینولدز، جاشوا (۱۷۲۳ـ۱۷۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

نقاش انگلیسی. از بزرگ‌ترین تک‌چهره‌سازان قرن ۱۸م بود، و در کشیدن پرده‌های پرجمعیت نظرگیر به «سبک فاخر<ref>Grand Manner </ref>» بسیار مهارت داشت، سبکی که از هنر کلاسیک<ref>classical </ref> و [[رنسانس]]<ref>Renaissance </ref> مایه می‌گرفت. اغلب حالت‌های کلاسیک پیکر انسان را تصویر می‌کرد، همچون تابلوی ''بانو سیدونز در نقش الهه تراژدی<ref>''Mrs Siddons as The Tragic Muse''</ref>''(۱۷۸۴م؛ [[سان مارینو، شهر|سان مارینو]]<ref>San Marino</ref>، [[کالیفرنیا]]<ref>California </ref>). بیشتر تک‌چهره‌های زیبایش را از سفارش‌دهندگان ثروتمند کشید، ولی شخصیت‌هایی همچون [[استرن، لارنس (۱۷۱۳ـ۱۷۶۸)|لارنس اِسترن]]<ref>Laurence Sterne </ref> و دکتر جانسون<ref>Dr Johnson</ref>، هر دو نویسنده، و [[گریک، دیوید (۱۷۱۷ـ۱۷۷۹)|دیوید گریک]]<ref>David Garrick</ref> بازیگر را نیز به‌تصویر درآورده است. از ۱۷۵۲م در [[لندن (انگلستان)|لندن]] کار کرد، و در ۱۷۶۸م اولین رئیس‌ آکادمی سلطنتی<ref>Royal Academy</ref> شد، و مدارس آکادمی را تأسیس کرد. در ۱۷۶۹م عنوان سِر گرفت. رینولدز بیشتر از هنر کلاسیک یونان و رم باستان، استادان رنسانس متعالی ازجمله [[میکلانژ]]، رافائل<ref>Raphael </ref>، [[تیسین]]<ref>Titian </ref>، و [[داوینچی، لیوناردو (۱۴۵۲م ـ۱۵۱۹)|لئوناردو داوینچی]]<ref>Leonardo da Vinci</ref> متأثر بود. در کتاب ''گفتارهایی دربارۀ هنر<ref> ''Discourses on Art''</ref>'' که حاصل درس‌گفتارهای او در آکادمی از ۱۷۶۹ تا ۱۷۹۱م بود، مدعی شد که هنر باید به «سبک فاخر» باشد و کمال مطلوب را عرضه کند نه روزمرگی و واقعیت را. برخی از زیباترین تک‌چهره‌هایش، تلفیقی از شکل کلاسیک و شناخت هویّت فردی‌اند، همچون ''لُرد هیتفیلد<ref> ''Lord Heathfield'' </ref>'' (۱۷۸۷م؛ [[نگارخانه ملی لندن|نگارخانۀ ملی لندن]]<ref>National Gallery, London </ref>) و ''دریاسالار کِپِل<ref> ''Admiral Keppel'' </ref>'' (۱۷۵۳ـ۱۷۵۴م؛ موزۀ نیروی دریایی لندن<ref>National Maritime Museum, London</ref>). بعضی از آثارش همچون ''خودنگاری<ref> ''Self-Portrait''</ref>'' (ح ۱۷۷۳م؛ [[آکادمی سلطنتی هنر|آکادمی سلطنتی]]، لندن) به هنر [[رامبرانت، هارمنس وان راین (۱۶۰۶ـ۱۶۶۹)|رامبرانت]]<ref>Rembrandt</ref> نزدیک‌ترند، تا هنر نقاشان رنسانس. رینولدز علایق ادبی نیز داشت، و همراه با دکتر جانسون باشگاه ادبی<ref> Literary Club</ref> را تأسیس کرد.