پرش به محتوا

فراگونار، ژان ـ اونوره (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}فِراگونار، ژان ـ اونورِه (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶)(Fragonard, Jean-Honore)
{{جعبه زندگینامه|عنوان=ژان ـ اونوره فراگونار|نام=Jean-Honore Fragonard|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۷۳۲م|تاریخ مرگ=۱۸۰۶م|دوره زندگی=|ملیت=فرانسوی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=نقاش|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=روکوکو|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=جایزه رم (۱۷۵۲م)|آثار=پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی (ح ۱۷۶۶م؛ مجموعه والاس، لندن)، کورِّسوس و کالیرهو (۱۷۶۵م؛ لوور، پاریس)، تربیت خوب همه کار می‌کند (ح ۱۷۸۰م؛ سائو پائولو، برزیل)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}
 
فِراگونار، ژان ـ اونورِه (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶م)(Fragonard, Jean-Honore)


[[File:33048700.jpg|thumb|تابلوي دختر جواني در حال مطالعه، اثر فراگونار]]
[[File:33048700.jpg|thumb|تابلوي دختر جواني در حال مطالعه، اثر فراگونار]]


نقاش فرانسوی. همچون استادش فرانسوا بوشه<ref>François Boucher
نقاش فرانسوی. همچون استادش [[بوشه، فرانسوا (۱۷۰۳ـ۱۷۷۰)|فرانسوا بوشه]]<ref>François Boucher


</ref>، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ روکوکو<ref>rococo  
</ref>، از نمایندگان برجستۀ شیوۀ [[روکوکو]]<ref>rococo  
</ref> بود. مضامین شوخ‌طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی ''پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی''<ref>''Les hereux Hazards de l’escarpolette/The Swing'' </ref> (ح ۱۷۶۶؛ مجموعۀ والاس<ref>Wallace Collection </ref>، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور<ref>Madame de Pompadour  
</ref> بود. مضامین شوخ‌طبعانه و اغلب شهوانی آثارش در تابلوی ''پیش‌آمدهای دل‌انگیز تاب‌بازی''<ref>''Les hereux Hazards de l’escarpolette/The Swing'' </ref> (ح ۱۷۶۶م؛ مجموعۀ والاس<ref>Wallace Collection </ref>، لندن) مشهود است. مادام دو پومپادور<ref>Madame de Pompadour  
</ref> از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر‌می‌گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر<ref>Grand Manner</ref>، چنان که در پردۀ ''کورِّسوس و کالیرهو''<ref>''Corrhesus and Callirhoe'' </ref> (۱۷۶۵؛ لوور<ref>Louvre</ref>، پاریس) مشاهده می‌شود؛ بدیع‌ترین ضیافت‌های عاشقانه<ref> fêtes galantes </ref> و صحنه‌های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه‌های زندگی روزمّره<ref>genre pieces </ref>، ازجمله تابلوی ''تربیت خوب همه کار می‌کند''<ref>''L’Education fait tout'' </ref> (ح ۱۷۸۰؛ سائو پائولو<ref>São Paulo </ref>، برزیل)، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب‌ها توانمند بود ازجمله در رنگ‌و‌روغن، پاستل<ref>pastel </ref>، مینیاتور، چاپنقش تیزابی<ref>etching </ref>، آب‌مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد ژان باپتیست شاردن<ref>Jean-Baptiste Chardin </ref>، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲ جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱ در ایتالیا به‌سر برد، و از هنر تیه‌پولو<ref>Tiepolo </ref> تأثیر گرفت. آفرینش هنری‌اش در دوران انقلاب فرانسه در ۱۷۸۹ متوقف ماند. پانزده سالِ پایانی عمر را در دو شهر گراس<ref>Grasse </ref> و پاریس به‌سر برد، و با آن‌که با ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی‌کردن دست کشید؛ گویی چنین می‌پنداشت که هنرش با روند تاریخیِ دوران انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref> همخوانی ندارد.
</ref> از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر‌می‌گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر<ref>Grand Manner</ref>، چنان که در پردۀ ''کورِّسوس و کالیرهو''<ref>''Corrhesus and Callirhoe'' </ref> (۱۷۶۵م؛ [[لوور]]<ref>Louvre</ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) مشاهده می‌شود؛ بدیع‌ترین ضیافت‌های عاشقانه<ref> fêtes galantes </ref> و صحنه‌های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه‌های زندگی روزمّره<ref>genre pieces </ref>، ازجمله تابلوی ''تربیت خوب همه کار می‌کند''<ref>''L’Education fait tout'' </ref> (ح ۱۷۸۰م؛ [[سایو پایولو، شهر|سائو پائولو]]<ref>São Paulo </ref>، [[برزیل]])، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب‌ها توانمند بود ازجمله در رنگ‌و‌روغن، [[پاستل]]<ref>pastel </ref>، [[مینیاتور]]، چاپنقش تیزابی<ref>etching </ref>، آب‌مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد [[شاردن، ژان باپتیست (۱۶۴۳ـ۱۷۱۳)|ژان باپتیست شاردن]]<ref>Jean-Baptiste Chardin </ref>، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲م جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱م در [[ایتالیا]] به‌سر برد، و از هنر [[تیه پولو، جووانی باتیستا (۱۶۹۶ـ۱۷۷۰)|تیه‌پولو]]<ref>Tiepolo </ref> تأثیر گرفت. آفرینش هنری‌اش در دوران [[انقلاب فرانسه]] در ۱۷۸۹م متوقف ماند. پانزده سال پایانی عمر را در دو شهر [[گراس (شهر)|گراس]]<ref>Grasse </ref> و پاریس به‌سر برد، و با آن‌که با ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی‌کردن دست کشید؛ گویی چنین می‌پنداشت که هنرش با روند تاریخی دوران انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref> همخوانی ندارد.


&nbsp;
&nbsp;
سرویراستار
۴۴٬۹۴۶

ویرایش