ماندزو، جاکومو (۱۹۰۸ـ۱۹۹۱): تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان= | {{جعبه زندگینامه|عنوان=جاکومو ماندزو|نام=Giacomo Manzu|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=برگامو، لومباردی۱۹۰۸م|تاریخ مرگ=۱۹۹۱م|دوره زندگی=|ملیت=ایتالیایی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=مجسمهساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=دروازه مرگ (۱۹۶۴م)، سردیس پاپ ژان بیست و سوم (۱۹۶۳م)، طراحی صحنه برای اُدیپوس شاه|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=نگارگری و مجسمه سازی جهان|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}} | ||
[[پرونده:38084600.jpg|بندانگشتی|جاکومو ماندزو]] | [[پرونده:38084600-4.jpg|بندانگشتی|دروازه مرگ اثر جاکومو ماندزو]] | ||
ماندزو، جاکومو (۱۹۰۸ـ۱۹۹۱م)(Manzu, Giacomo) | |||
مجسمهساز ایتالیایی. اگرچه چپگرا بود، و به خدا اعتقاد نداشت، سفارشهای دینی بسیاری اجرا کرد، همچون ''دروازۀ مرگ<ref>''Door of Death''</ref>'' | مجسمهساز ایتالیایی. اگرچه چپگرا بود، و به خدا اعتقاد نداشت، سفارشهای دینی بسیاری اجرا کرد، همچون ''دروازۀ مرگ<ref>''Door of Death''</ref>'' (۱۹۶۴م) برای [[سان پیترو، کلیسای جامع|کلیسای سان پیِترو]]<ref>St Peter’s Basilica</ref> در [[رم، شهر|رم]]، و سردیس پاپ ژان بیست و سوم<ref>Pope John XXIII</ref> (۱۹۶۳م). در پیکرههایی که اغلب از مفرغ<ref>bronze </ref> میساخت، ایمان او به شأن ذاتی شکل انسانی مشهود است. | ||
ماندزو در برگامو<ref>Bergamo </ref>، لومباردی<ref>Lombardy </ref>، بهدنیا آمد. نجاری و مطلاکاری را فراگرفت، و مجسمهسازی را کمابیش نزد خود آموخت. در میلان در دهۀ | ماندزو در [[برگامو، شهر|برگامو]]<ref>Bergamo </ref>، [[لومباردی]]<ref>Lombardy </ref>، بهدنیا آمد. نجاری و مطلاکاری را فراگرفت، و مجسمهسازی را کمابیش نزد خود آموخت. در [[میلان، شهر|میلان]] در دهۀ ۱۹۳۰م، با روشنفکران پیشتاز ضد [[فاشیسم|فاشیست]]<ref>antifascist </ref> ارتباط پیدا کرد، ولی خود هرگز مدرنیست نشد. هنرمندانی همچون [[رودن، اوگوست (۱۸۴۰ـ۱۹۱۷)|اوگوست رودَن]]<ref>Auguste Rodin</ref>، [[دگا، ادگار (۱۸۳۴ـ۱۹۱۷)|ادگار دگا]]<ref>Edgar Degas</ref> و [[مایول، آریستید (۱۸۶۱ـ۱۹۴۴)|آریستید مایول]]<ref>Aristide Maillol</ref>، مجسمهسازان فرانسوی، را بیش از هنرمندان دیگر میستود. در ۱۹۳۸م، نخستین تندیس از مجموعۀ مکرر «کاردینال»ها را ساخت که فرم آنها رفتهرفته سادهتر میشد. در دوران پیری، به نقاشی گرایید و گهگاه به طراحی صحنه پرداخت، ازجمله برای ''اُدیپوس شاه<ref>''Oedipus Rex''</ref>'' اثر [[استراوینسکی، ایگور (۱۸۸۲ـ۱۹۷۱)|ایگور استراوینسکی]]<ref>Igor Stravinsky</ref>. | ||
| |