امام ده: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران | ||
| نام فارسی = | | نام فارسی = | ||
|نام لاتین = | |نام لاتین =(Behshahr) Emamdeh | ||
| نام قدیمی = | | نام قدیمی =شاه‌کیله | ||
| نام دیگر = | | نام دیگر = | ||
| استان = مازندران | | استان = مازندران | ||
| شهرستان = | | شهرستان =بهشهر | ||
| بخش = مرکزی | | بخش = مرکزی | ||
| موقعیت = فاصله | | موقعیت = فاصله 6.5کیلومتری شمال شرقی شهر بهشهر | ||
| جمعیت = | | جمعیت = 412نفر (1395ش) | ||
| نوع اقلیم = | | نوع اقلیم = | ||
| ارتفاع از سطح دریا = | | ارتفاع از سطح دریا =20متر پایین‌تر | ||
| تولیدات و صنایع مهم =برنج، | | تولیدات و صنایع مهم =برنج، گندم، جو، کلزا، صیفی‌جات و تولیدات دامی | ||
| برخی بناهای مهم = | | برخی بناهای مهم = | ||
| شهر ها و آبادی های مهم = | | شهر ها و آبادی های مهم = | ||
|دهستان= | |دهستان=کوهستان}} | ||
امام‌ده (بهشهر) (Behshahr) Emamdeh | امام‌ده (بهشهر) (Behshahr) Emamdeh | ||
(نام سابق: شاه‌کیله) روستایی در دهستان کوهستان، بخش مرکزی شهرستان | (نام سابق: شاه‌کیله) روستایی در دهستان کوهستان، بخش مرکزی [[بهشهر، شهرستان|شهرستان بهشهر]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 6.5کیلومتری شمال شرقی [[بهشهر، شهر|شهر بهشهر]]، 50کیلومتری شمال شرقی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 230کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع حدود 20متری پایین‌تر از سطح دریا قرار دارد. در جلگه‌های جنوب شرقی [[خزر، دریای|دریای خزر]]، در 2 - 3کیلومتریِ جنوب خلیج گرگان و پناهگاه حیات وحش میانکاله و 8کیلومتری جنوب شبه‌جزیرۀ میانکاله واقع شده است. راه جنوبی امام‌ده به جادۀ شمالی مشهد - تهران و بهشهر راه دارد. به دلیل عدم وجود منابع آبی کافی، آب مورد نیاز بخش کشاورزی این روستا از طریق دریاچۀ مصنوعی عباس‌آباد، که در 10کیلومتری جنوب روستا و در محدودۀ مجموعۀ تاریخی عباس‌آباد قرار دارد، تأمین می‌شود. تپۀ موسی‌خان امام‌ده، مربوط به دوره‌های اسلامی، نشانۀ پیشینۀ زیاد روستاست. این تپه در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. | ||
در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امام‌ده 412نفر بوده است. شغل مردم این روستا | در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت امام‌ده 412نفر بوده است. شغل مردم این روستا [[کشاورزی]]، [[دامپروری]]، پرورش و صید ماهی است. محصولات امام‌ده شامل [[برنج]]، [[گندم]]، [[جو]]، [[کلزا]]، صیفی‌جات و تولیدات دامی می‌شود. گلیم‌بافی در میان زنان روستا رواج دارد. مردم این روستا به زبان [[طبری]] سخن می‌گویند. | ||
---- | ---- | ||