پیزانو، نیکلا (ح ۱۲۲۰ـ ح ۱۲۷۸م): تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه زندگینامه|عنوان=جعبه زندگینامه|نام=|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}پیزانو، نیکُلا (ح ۱۲۲۰ـ ح ۱۲۷۸م)(Pisano, Nicola)

مجسمه‌ساز ایتالیایی. مکتب مجسمه‌سازی جدیدی در ایتالیا پی‌افکند. نخستین شاهکارش منبر مرمرین تعمیدگاه شهر پیزا<ref>Pisa</ref> بود که آن را به نقش‌برجسته‌هایی از زندگی مسیح<ref>Christ </ref> مزین کرد. منبر بزرگ‌تری نیز برای کلیسای جامع شهر سیِنا<ref>Siena </ref> ساخت. آخرین شاهکارش آب‌نمای شهر پروجا<ref>Perugia </ref> بود. به کمک پسرش جووانّی پیزانو<ref>Giovanni Pisano </ref> ظرف یک سال (۱۲۷۸م)، ۲۴ مجسمه و دو برابر این تعداد نقش‌برجسته طراحی کرد. نیکُلا پیزانو قدیمی‌ترین مجسمه‌ساز نامدار ایتالیایی بود. پسرش جووانّی پیزانو (ح ۱۲۵۰ـ پس از ۱۳۱۴م) نیز مجسمه‌ساز و معمار بود. وی افزون بر همکاری با پدرش، مستقلاً آثاری خلق کرد. مجسمه‌هایی از مریم عذرا<ref>Madonna</ref> آفرید که در پیزا، پادوا<ref> Padua </ref>، و پراتو<ref>Prato</ref> نگهداری می‌شوند. نمای مجلل کلیسای جامع سیِنا نیز از اوست.