فراگونار، ژان ـ اونوره (۱۷۳۲ـ۱۸۰۶): تفاوت میان نسخه‌ها

</ref> از حامیان او بود. گسترۀ آثار فراگونار مضامین بسیار متنوعی را دربر‌می‌گیرد، ازجمله تابلوهایی در شیوۀ فاخر<ref>Grand Manner</ref>، چنان که در پردۀ ''کورِّسوس و کالیرهو''<ref>''Corrhesus and Callirhoe'' </ref> (۱۷۶۵م؛ [[لوور]]<ref>Louvre</ref>، [[پاریس، شهر|پاریس]]) مشاهده می‌شود؛ بدیع‌ترین ضیافت‌های عاشقانه<ref> fêtes galantes </ref> و صحنه‌های رویاییِ روستایی؛ مناظر شاعرانه؛ و اجرای پرنشاط و زیبای صحنه‌های زندگی روزمّره<ref>genre pieces </ref>، ازجمله تابلوی ''تربیت خوب همه کار می‌کند''<ref>''L’Education fait tout'' </ref> (ح ۱۷۸۰م؛ [[سایو پایولو، شهر|سائو پائولو]]<ref>São Paulo </ref>، [[برزیل]])، که بازنمودی است از احساس خوش دوران کودکی. در انواع اسلوب‌ها توانمند بود ازجمله در رنگ‌و‌روغن، [[پاستل]]<ref>pastel </ref>، [[مینیاتور]]، چاپنقش تیزابی<ref>etching </ref>، آب‌مرکّب، و طراحی با مداد گچی. فراگونار شش ماه نزد [[شاردن، ژان باپتیست (۱۶۴۳ـ۱۷۱۳)|ژان باپتیست شاردن]]<ref>Jean-Baptiste Chardin </ref>، سپس نزد فرانسوا بوشه هنر آموخت. در ۱۷۵۲م جایزۀ رم<ref>Prix de Rome </ref> را دریافت کرد. از ۱۷۵۶ تا ۱۷۶۱م در [[ایتالیا]] به‌سر برد، و از هنر [[تیه پولو، جووانی باتیستا (۱۶۹۶ـ۱۷۷۰)|تیه‌پولو]]<ref>Tiepolo </ref> تأثیر گرفت. آفرینش هنری‌اش در دوران [[انقلاب فرانسه]] در ۱۷۸۹م متوقف ماند. پانزده سال پایانی عمر را در دو شهر [[گراس (شهر)|گراس]]<ref>Grasse </ref> و پاریس به‌سر برد، و با آن‌که با ژاک لوئی داوید<ref>Jacques-Louis David </ref> طرح دوستی ریخت، خود از نقاشی‌کردن دست کشید؛ گویی چنین می‌پنداشت که هنرش با روند تاریخی دوران انقلاب فرانسه<ref>French Revolution</ref> همخوانی ندارد.