مسعود رایگان: تفاوت میان نسخه‌ها

بازیگر ایرانی سینما و تلویزیون. بازیگری را در کودکی در کنار پدرش با نمایش‌های خیابانی آغاز کرد. او فارغ‌التحصیل دوره‌ی کارشناسی کارگردانی تئاتر از [[دانشکده هنرهای دراماتیک|دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک]] و همچنین دانش‌آموخته‌ی مدرسه‌ی فیلم سوئد است. در اوائل دهه‌ی 1350 در فیلمی از مرتضی جزایری بازی کرد. در اواخر این دهه‌ در چند برنامه‌ی تلویزیونی حضور داشت و در سال 1363 پس از بازی در مجموعه‌ی تلویزیونی پیدایش صهیونیزم (ساخته‌ی ناصر یوسفی‌نژاد) به سوئد رفت و در آن‌جا علاوه بر تحصیل سینما با مراکزی چون اینترنشنال کالجر، فرهنگ ملل و تئاتر شهر، تئاتر ملی، تئاتر اوروبرد، تئاتر القبر همکاری کرد و برنامه‌ای نیز با عنوان دست‌های روشن برای شبکه‌ی 2 تلویزیون سوئد کارگردانی کرد. رایگان در دوره‌ی 20ساله‌ی زندگی‌اش در سوئد، در فیلمی از سوزان اوستن (کارگردان برادران آمادتوس) باعنوان زندگی خطرناک و همچنین در چهار مجموعه‌ی تلویزیونی بازی کرده است. در سال 1380 به دعوت وحید موساییان به ایران آمد و در فیلم خاموشی دریا بازی کرد. بعد از این بازی مجددا به سوئد برگشت؛ تا سال 1383 که از طرف [[میرکریمی، رضا (تهران ۱۳۴۵ش)|رضا میرکریمی]] برای بازی نقش اول فیلم سینمایی خیلی دور، خیلی نزدیک دعوت شد. رایگان برای این فیلم برنده‌ی تندیس بهترین بازیگر نقش اصلی مرد در نهمین جشن‌ خانه‌ی سینما و همچنین در بیست و سومین دوره‌ی [[جشنواره فیلم فجر|جشنواره‌ی فیلم فجر]] (1384) نیز نامزد دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول شده ‌است. مسعود رایگان در سال 1383 با همسرش ([[رویا تیموریان]]) در فیلم ''کافه ستاره'' (ساخته‌ی [[سامان مقدم]]) هم‌بازی بوده.

''[[خیلی دور، خیلی نزدیک]]'' (رضا میرکریمی- 1384)؛ ''گوشواره'' ([[وحید موساییان]]، ۱۳۸۵)؛ ''[[سنتوری (فیلم)|سنتوری]]'' ([[مهرجویی، داریوش (تهران ۱۳۱8ش)|داریوش مهرجویی]]، ۱۳۸۵)؛ ''دست‌های خالی'' (ابوالقاسم طالبی، ۱۳۸۵)؛ ''[[خون بازی]]'' ([[بنی اعتماد، رخشان (تهران ۱۳۳۳ش)|رخشان بنی اعتماد]] و محسن عبدالوهاب، 1385)؛ ''مخمصه'' ([[سجادی، محمدعلی (آمل ۱۳۳۶ش)|محمدعلی سجادی]]، ۱۳۸۶)؛ ''گل‌چهره'' (وحید موساییان، ۱۳۸۹)؛ ''جرم'' ([[کیمیایی ، مسعود (تهران ۱۳۲۰ش)|مسعود کیمیایی]]، 1389)؛ ''بوسیدن روی ماه'' ([[اسعدیان، همایون (اصفهان ۱۳۳۷ش)|همایون اسعدیان]]، ۱۳۹۰)؛ ''مزار شریف'' ([[عبدالحسین برزیده]]، ۱۳۹۳).

----<br />