گشنیان: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
گشنیان (Gashnian) | {{الگو: جعبه اطلاعات شهر ایران|نام فارسی=|نام لاتین=Gashnian|نام قدیمی=|نام دیگر=|استان=مازندران|شهرستان=سوادکوه شمالی|بخش=مرکزی|موقعیت=فاصله 13 کیلومتری جنوب غربی شهر شیرگاه|جمعیت=فاقد جمعیت دائمی|نوع اقلیم=|ارتفاع از سطح دریا=350متر|تولیدات و صنایع مهم=|برخی بناهای مهم=|شهر ها و آبادی های مهم=|دهستان=لفور}}گشنیان (Gashnian) | ||
روستایی در دهستان لفور، بخش مرکزیِ شهرستان سوادکوه | روستایی در دهستان لفور، بخش مرکزیِ [[سوادکوه شمالی، شهرستان|شهرستان سوادکوه شمالی]]، استان [[مازندران]]. در فاصلۀ 13 کیلومتری جنوب غربی شهر [[شیرگاه]]، 43 کیلومتری جنوب غربی [[ساری، شهر|شهر ساری]]، 60 کیلومتری جنوب [[خزر، دریای|دریای خزر]]، 130 کیلومتری شمال شرقی تهران، و در ارتفاع 350متری از سطح دریا قرار دارد. روستایی جنگلی - کوهپایهای در ارتفاعات شمالی البرز مرکزی و در میانۀ جنگلهای لفور (بخشی از جنگلهای هیرکانی) است که با احداث سد البرز (لفور) در منطقه و در مسیر رود بابل، بخشهای زیادی از اراضی کشاورزی آن به زیر دریاچۀ پشت سد رفته است. هماکنون این روستای ییلاقی در کنارههای جنوبی دریاچۀ لفور قرار دارد و در مناطق شمالی و غربی و جنوبی نیز در احاطۀ جنگل است. | ||
با وجود رونق گشنیان تا پیش از اواسط دهۀ 1370ش، این روستا در حال حاضر فاقد جمعیت دائمی زیاد و حتی امکانات رفاهی حداقلی چون برق و گاز است. گشنیان از طریق راههای پر پیچوخمِ جنگلی و کوهستانی به شهرهای شیرگاه و بابل دسترسی دارد. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت گشنیان 13نفر بوده است. | با وجود رونق گشنیان تا پیش از اواسط دهۀ 1370ش، این روستا در حال حاضر فاقد جمعیت دائمی زیاد و حتی امکانات رفاهی حداقلی چون برق و گاز است. گشنیان از طریق راههای پر پیچوخمِ جنگلی و کوهستانی به شهرهای شیرگاه و بابل دسترسی دارد. در سرشماری سراسری سال 1395ش، جمعیت گشنیان 13نفر بوده است. | ||