محمد عاصمی (نویسنده): تفاوت میان نسخه‌ها

محمد عاصمی در کنار فعالیت‌­های نمایشی به کار نویسندگی و سرودن شعر نیز می‌­پرداخت و آثار او با نام‌­های مستعار بهروز جهانگیر و شِرنگ در مطبوعات به چاپ می­‌رسید. اولین اثر او ''یادداشت‌­های یک معلم'' به صورت پاورقی در روزنامۀ ''زبان ملت'' چاپ ­شد (1335ش). دو سال بعد از آن کتاب ''سیماجان'' در قالب نامه­‌نگاری با مضمونی عاشقانه-سیاسی با امضای شرنگ در مجلۀ [[سپید و سیاه]] به چاپ رسید. وی در اوایل دهۀ 1340ش به دلیل بازداشت اعضای حزب توده، به ناگزیر به آلمان مهاجرت کرد و از فروردین 1342 در مونیخ ماهنامۀ ادبی ''کاوه'' را به یاد نشریۀ مهمی که نیم قرن پیش از آن با همین نام به همت [[محمد قزوینی|علامه محمد قزوینی]] منتشر می‌­شد تأسیس کرد. با مجلۀ ''کاوه'' تعداد زیادی از نویسندگان و پژوهشگران شاخص ایرانی (عمدتاً مقیم اروپا) چون [[جمال زاده، محمدعلی (اصفهان ۱۲۷۱ـ ژنو ۱۳۷۶ش)|محمدعلی جمال­زاده]]، [[خانلری، پرویز (تهران ۱۲۹۲ـ همان جا ۱۳۶۹ش)|پرویز ناتل خانلری]]، [[دشتی، علی (کربلا ۱۲۷۳ـ تهران ۱۳۶۰ش)|علی دشتی]]، [[زریاب خویی، عباس (خوی ۱۲۹۸ـ تهران ۱۳۷۳ش)|عباس زریاب خویی]]، [[بزرگ علوی]]، [[طبری، احسان (ساری ۱۲۹۵ـ تهران ۱۳۶۸ش)|احسان طبری]]، [[تفضلی، محمود (مشهد ۱۲۹۷ـ۱۳۶۳ش)|محمود تفضلی]]، [[منزوی، علینقی (سامره ۱۳۰۲ـ۱۳۸۹ش)|علینقی منزوی]] و [[سعیدی سیرجانی، علی اکبر (کرمان ۱۳۱۰ـ تهران ۱۳۷۳ش)|علی‌اکبر سعیدی سیرجانی]] همکاری داشتند. از محمد عاصمی آثار فراوانی در زمینه­‌های مختلف به صورت مقاله، شعر، داستان و ترجمه باقی مانده است. وی براثر عوارض سرطان مری درگذشت.