پرش به محتوا

باوش، پینا: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۲: خط ۳۲:




طرّاح پیشتاز آلمانی، مدیر تئاتر رقص [[ووپرتال]]<ref>Wuppertal Tanztheatre</ref> از ۱۹۷۴م. این بانوی هنرمند در طراحی‌هایش، گفت‌وگو، عناصر روانکاوانه، کمدی، و نمایش را درهم می‌آمیزد و کف صحنه را با مواد مختلفی ازجمله خاک موّاج (''تقدیس بهار<ref>Le Sacre du printemps</ref>''، ۱۹۷۵م)، آب (''آرین<ref>Arien </ref>''، ۱۹۷۹م) و گلبرگ‌های گل سرخ (''نلکن<ref>Nelken </ref>''، ۱۹۸۲م) می‌پوشاند. فرم نمایشی او در رقص بی‌آن‌که به ساختارهای روایی بازگردد به‌شکلی عاطفی رقصنده و بیننده را با تئاتر درگیر می‌کند؛ او نقش مهمی در گسستن اروپاییان از بند [[پسامدرنیسم (هنر)|پسامدرنیسم]] امریکایی<ref>American postmodernism</ref>&nbsp;ایفا کرده است.
طرّاح پیشتاز آلمانی، مدیر تئاتر رقص [[ووپرتال]]<ref>Wuppertal Tanztheatre</ref> از ۱۹۷۴م. این بانوی هنرمند در طراحی‌هایش، گفت‌وگو، عناصر روانکاوانه، کمدی، و نمایش را درهم می‌آمیزد و کف صحنه را با مواد مختلفی ازجمله خاک مواج (''تقدیس بهار<ref>Le Sacre du printemps</ref>''، ۱۹۷۵م)، آب (''آرین<ref>Arien </ref>''، ۱۹۷۹م) و گلبرگ‌های گل سرخ (''نلکن<ref>Nelken </ref>''، ۱۹۸۲م) می‌پوشاند. فرم نمایشی او در رقص بی‌آن‌که به ساختارهای روایی بازگردد به‌شکلی عاطفی رقصنده و بیننده را با تئاتر درگیر می‌کند؛ او نقش مهمی در گسستن اروپاییان از بند [[پسامدرنیسم (هنر)|پسامدرنیسم]] امریکایی<ref>American postmodernism</ref>&nbsp;ایفا کرده است.


&nbsp;
&nbsp;
۴۶٬۰۴۹

ویرایش