Automoderated users، رباتها، دیوانسالاران، checkuser، مدیران رابط کاربری، moderation، Moderators، پنهانگران، مدیران، userexport، سرویراستار
۴۵٬۹۱۲
ویرایش
پندرتسکی، کژیشتف: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) جز (Mohammadi3 صفحهٔ پندرتسکی، کژیشتف (۱۹۳۳) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به پندرتسکی، کژیشتف منتقل کرد) |
Mohammadi3 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه زندگینامه|عنوان=کژیشتف پِندرتسکی|نام=Krzysztof Penderecki|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۳۳م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=لهستانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سوگنامه برای قربانیان هیروشیما (۱۹۶۱)، ماگنیفیکات (۱۹۷۴) و رکویِم لهستانی (۱۹۸۰ـ۱۹۸۳)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:Penderecki, Krzysztof.jpg|بندانگشتی|کژیشتف پندرتسکی]]پِندرتسکی، کژیشتف ( | {{جعبه زندگینامه|عنوان=کژیشتف پِندرتسکی|نام=Krzysztof Penderecki|نام دیگر=|نام اصلی=|نام مستعار=|لقب=|زادروز=۱۹۳۳م|تاریخ مرگ=|دوره زندگی=|ملیت=لهستانی|محل زندگی=|تحصیلات و محل تحصیل=|شغل و تخصص اصلی=آهنگساز|شغل و تخصص های دیگر=|سبک=|مکتب=|سمت=|جوایز و افتخارات=|آثار=سوگنامه برای قربانیان هیروشیما (۱۹۶۱)، ماگنیفیکات (۱۹۷۴) و رکویِم لهستانی (۱۹۸۰ـ۱۹۸۳)|خویشاوندان سرشناس=|گروه مقاله=موسیقی|دوره=|فعالیت های مهم=|رشته=|پست تخصصی=|باشگاه=}}[[پرونده:Penderecki, Krzysztof.jpg|بندانگشتی|کژیشتف پندرتسکی]]پِندرتسکی، کژیشتف (۱۹۳۳-۲۰۲۰م)(Penderecki, Krzysztof) | ||
آهنگساز لهستانی. آثار اکسپرسیونیستی او، مانند ''سوگنامه برای قربانیان هیروشیما''<ref>''Threnody for the Victims of Hiroshima''</ref> (۱۹۶۱) برای سازهای زهی، با بهرهگیری از جلوۀ آکوردهای خوشهای و پاساژهای کوبی ساختهشدهاند. بعدها به موضوعهای مذهبی روآورد و سبکی خشکتر و قانونمندتر اختیار کرد، که نمونههایش ''ماگنیفیکات''<ref>''Magnificat''</ref> (۱۹۷۴) و ''رکویِم لهستانی''<ref>''Polish Requiem'' </ref> (۱۹۸۰ـ۱۹۸۳)اند. اپرای ''نقاب سیاه''<ref>''The Black Mask''</ref> (۱۹۸۶) مسیر تازهای از شوخی فراواقعی (سوررآلیستی) را آشکار کرد. | آهنگساز لهستانی. آثار اکسپرسیونیستی او، مانند ''سوگنامه برای قربانیان هیروشیما''<ref>''Threnody for the Victims of Hiroshima''</ref> (۱۹۶۱) برای سازهای زهی، با بهرهگیری از جلوۀ آکوردهای خوشهای و پاساژهای کوبی ساختهشدهاند. بعدها به موضوعهای مذهبی روآورد و سبکی خشکتر و قانونمندتر اختیار کرد، که نمونههایش ''ماگنیفیکات''<ref>''Magnificat''</ref> (۱۹۷۴) و ''رکویِم لهستانی''<ref>''Polish Requiem'' </ref> (۱۹۸۰ـ۱۹۸۳)اند. اپرای ''نقاب سیاه''<ref>''The Black Mask''</ref> (۱۹۸۶) مسیر تازهای از شوخی فراواقعی (سوررآلیستی) را آشکار کرد. | ||