پاتاگونیا: تفاوت میان نسخه‌ها

ناحیه‌ای جغرافیایی در [[امریکای جنوبی، قاره|امریکای جنوبی]]، در جنوب [[آرژانتین]] و [[شیلی]]، با ۷۸۰هزار کیلومتر مربع مساحت. این فلاتِ پهناورِ کم‌جمعیت از [[ریو کلرادو]]<ref>Rio Colorado</ref>، در مرکز آرژانتین، تا [[ماژلان، تنگه|تنگۀ ماژلان]]<ref>Magellan Strait </ref> در جنوب و از دامنه‌های شرقی [[آند، کوه های|کوه‌های آند]]<ref>Ande </ref> تا ساحل [[اقیانوس اطلس]] گسترش یافته است. استان‌های [[نئوکن]]<ref>Neuquén </ref>، [[ریو نگرو، استان|ریو نگرو]]<ref>Rio Negro </ref>، [[چوبوت]]<ref>Chubut </ref>، و [[سانتا کروس، استان (آرژانتین)|سانتا کروس]]<ref>Santa Cruz </ref> را در خود جا داده است. شهرهای بزرگ آن عبارت‌اند از بندر [[کومودورو ریواداویا]]<ref>Comodoro Rivadavia</ref>، در آرژانتین، و [[پونتا آرناس]]<ref>Punta Arenas </ref>، در شیلی. پرورش گوسفند در این ناحیه بسیار رواج دارد. پاتاگونیا دارای منابع مهم زغال سنگ و نفت است و نهشت‌های [[اورانیوم]] در ۱۹۹۳ در آن کشف شدند. میزان بارش باران در بخش شرقی پاتاگونیا ناچیز و بخش اعظم آن بیابانی است. بخش غربی آن تعدادی دریاچۀ پراکنده دارد. بهره‌برداری از میدان‌های نفتی در ایالت‌های چوبوت و نئوکن به‌تازگی آغاز شده است. ایجاد پارک‌های ملّی در نزدیکی کوه‌های آند نیز سبب رونق صنعت گردشگری در این منطقه شده است. [[ماژلان، فردیناند (ح ۱۴۸۰م ـ ح ۱۵۲۱)|فردیناند ماژلان]]<ref>Ferdinand Magellan</ref> در ۱۵۲۰ پاتاگونیا را کشف کرد؛ آرژانتین و شیلی نسبت به آن ادعای مالکیت داشتند تا این‌که این منطقه در ۱۸۸۱ بین دو کشور تقسیم شد.