محمدرضا شجریان (خواننده): تفاوت میان نسخه‌ها

پربارترین دوره‌های فعالیت محمدرضا شجریان مربوط می‌شود به دورۀ سی ساله‌ای از اواخر دهۀ 1۳۵0ش تا میانه‌های دهۀ 1380 که حاصلش کنسرت‌ها و آلبوم‌های ارزشمندی با همکاری آهنگسازان و نوازندگان برجسته‌ای چون حسین علیزاده، [[پیرنیاکان، داریوش|داریوش پیرنیاکان]]، کیهان کلهر، فرامرز پایور و خاصه محمدرضا لطفی و پرویز مشکاتیان بوده است. علاوه بر این جمله شجریان طی سال‌های حیاتش با بیشتر نوازندگان و آهنگسازان ممتاز هم‌دوره‌اش همکاری داشته. همچنین وی در طول دورۀ فعالیتش جز خواندن اشعار شاعران کلاسیک (از جمله [[مولوی، جلال الدین محمد (بلخ ۶۰۴ـ قونیه ۶۷۲ق)|مولوی]]، [[سعدی، مصلح الدین (شیراز ح ۶۰۶ـ ح ۶۹۱ق)|سعدی]]، [[حافظ، شمس الدین محمد ( ـ شیراز ۷۹۲/۷۹۱ق)|حافظ]]، [[عطار، فریدالدین محمد (کدکن ۵۴۰ـ نیشابور ح ۶۱۸ق)|عطار]]، [[خواجوی کرمانی، محمود بن علی (کرمان ۶۸۹ـ شیراز ۷۵۳ق)|خواجو]]، [[خیام، عمر بن ابراهیم (نیشابور ۴۳۹ـ۵۲۶ق)|خیام]] و [[باباطاهر همدانی|باباطاهر]])، ضمن دوستی نزدیک با کسانی چون [[ابتهاج، امیرهوشنگ|سایه]]، [[مشیری، فریدون (تهران ۱۳۰۵ـ همان جا ۱۳۷۹ش)|فریدون مشیری]]، [[کسرایی، سیاوش|سیاوش کسرایی]]، [[شفیعی کدکنی، محمدرضا (کدکن ۱۳۱۸ش)|محمدرضا شفیعی کدکنی]] و [[اخوان ثالث، مهدی (مشهد ۱۳۰۷ـ تهران ۱۳۶۹ش)|مهدی اخوان ثالث]]، اشعاری از آنان و [[نیما یوشیج|نیما]] و دیگر شاعران نوپرداز را عمدتا به صورت تصنیف اجرا کرده است.