ایلینوی: تفاوت میان نسخه‌ها

(یا: ایلینویز؛ ایلینوا) ایالتی در غرب مرکزی امریکا، با 149,997 کیلومتر مربع مساحت و 12,710,158 نفر جمعیت (2024). در ارتفاع 180 متری از سطح دریا واقع شده است. در ۱۸۱۸ بیست‌ویکمین ایالت امریکا شد. اسپرینگ‌فیلد<ref>Springfield </ref>&nbsp;مرکز آن است. شمال شرقی این ایالت با دریاچۀ میشیگان<ref>Lake Michigan</ref>&nbsp;حدود ۱۰۰ کیلومتر مرز مشترک دارد که شیکاگو و حومه‌های شمالی‌اش در آن واقع شده‌اند. راکفورد<ref>Rockford </ref>، پیوریا<ref>Peoria </ref>، دیکیتر<ref>Decatur </ref>، اورورا<ref>Aurora </ref>، و شیکاگو از شهرهای مهم آن به‌شمار می‌روند. دریاچۀ میشیگان، رودهای میسی‌سیپی، اوهایو<ref>Ohio </ref>، راک<ref>Rock </ref>و جنگل‌ ملی شونی<ref>Shawnee National Forest </ref>&nbsp;و چمنزار پوری سیمای طبیعی آن را تشکیل می‌دهند. صنایع این ایالت عبارت‌اند از تولید سویا، حبوبات، گوشت، لبنیات، ماشین‌آلات، لوازم الکتریکی و الکترونیکی و پرورش دام. پیش از ورود اروپاییان به این منطقه سرخ‌پوستان بومی در آن سکونت داشتند. لوئی ژولیت<ref>Louis Joliet </ref>، و ژاک مارکت<ref>Jacques Marquette </ref>&nbsp;اولین اروپاییانی بودند که وارد این ناحیه شدند (۱۶۷۳). در پایان جنگ فرانسه و سرخ‌پوستان<ref>French and Indian War </ref>&nbsp;(۱۷۶۳)، ایلینوی به بریتانیا واگذار شد و پس از انقلاب امریکا<ref>American Revolution </ref>&nbsp;جزئی از سرزمین شمال غرب امریکا<ref>Northwest Territory of the United States </ref>&nbsp;شد. پس از جنگ بلک هاوک<ref>Black Hawk War </ref>&nbsp;(۱۸۳۲) اروپایی‌ها و امریکایی‌ها در آن ساکن شدند. پس از جنگ داخلی امریکا<ref>US Civil War </ref>&nbsp;صنعت ایلینوی توسعه یافت و بر تعداد مهاجران افزوده شد. این ایالت صحنۀ آشوب‌های کارگری ازجمله آشوب میدان هی‌مارکت<ref>Haymarket Square Riot </ref>&nbsp;(۱۸۸۶) و اعتصاب پولمن<ref>Pullman Strike </ref>&nbsp;(۱۸۹۴) بود. صنعت کشاورزی آن در دهۀ ۱۹۲۰ و به‌دنبال آن صنایع دیگر در رکورد عظیم اقتصادی<ref>Great Depression</ref>&nbsp;دهۀ ۱۹۳۰ به‌شدت آسیب دید. امروزه ایلینوی یکی از ایالت‌های مهم کشاورزی و صنعتی امریکا است.