پرش به محتوا

آسام: تفاوت میان نسخه‌ها

۸۵ بایت اضافه‌شده ،  ۲۳ ساعت پیش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
[[پرونده:10120400-1.jpg|بندانگشتی|رنگ غار (Rang Ghar)، غرفه ورزشی سلطنتی در زمان پادشاهی آهوم (Ahom kings)، سه کیلومتری مرکز شهر سیواساگار، آسام]][[پرونده:10120400.jpg|بندانگشتی|کاخ گارگان (Garhgaon)، 13 کیلومتری شرق شهر سیواساگر کنونی، آسام ]]
[[پرونده:10120400-1.jpg|بندانگشتی|رنگ غار (Rang Ghar)، غرفه ورزشی سلطنتی در زمان پادشاهی آهوم (Ahom kings)، سه کیلومتری مرکز شهر سیواساگار، آسام]][[پرونده:10120400.jpg|بندانگشتی|کاخ گارگان (Garhgaon)، 13 کیلومتری شرق شهر سیواساگر کنونی، آسام ]]
آسام (Assam)<br /> ایالتی در شمال شرقی [[هند]]، با ۷۸,۵۲۳ کیلومتر مربع مساحت و ۲۷,۴۲۸,۰۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۱م). جمعیت آن شامل ۱۲میلیون نفر آسامی<ref>Assamese</ref> ([[هندو]])، ۵میلیون نفر بنگالی (که اغلب مهاجران مسلمان از [[بنگلادش|بنگلادش‌]]<nowiki/>اند)، نپالی، و ۲میلیون نفر بومی (با مذاهب مسیحی و سنتی) است. آسامی زبان رسمی آن است. نیمی از نفت هند در این ایالت تولید می‌شود؛ تولید [[زغال سنگ]]، مواد پتروشیمی، [[کاغذ]]، و [[سیمان]] دیگر صنایع مهم آن را تشکیل می‌دهند. آسام همچنین نیمی از [[چای]] هند را تولید می‌کند. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از [[گوواهاتی]]<ref>Guwahati</ref>، دیبروگر<ref>Dibrugarh</ref>، سیلچر<ref>Silchar</ref>، و دیس‌پور<ref>Dispur</ref> که مرکز آسام است و یکی از حومه‌های گوواهاتی نیز به‌شمار می‌رود. آسام از ۱۰۰۰پ‌م، با ورود مهاجرانی از [[چین]] و [[میانمار]]<ref>Myanmar</ref> (برمه) منطقه‌ای پر رونق بود. پس از هجوم برمه‌ای<ref>Burmese</ref>ها در ۱۸۲۶م [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]] این منطقه را تصرف و در ۱۸۷۴م آن را به استانی مجزا تبدیل کرد؛ به استثنای بخش عمدۀ قسمت مسلمان‌نشین [[سیلهت]]<ref>Silhet</ref>، که در ۱۹۴۷م به [[پاکستان]] واگذار گردید، آسام به [[دومینیون]] هند<ref>Dominion of India</ref> ضمیمه شد.<br /> &nbsp;
آسام (Assam)<br /> ایالتی در شمال شرقی [[هند]]، با 78,438 کیلومتر مربع مساحت و 36,493,000 نفر جمعیت (2025). جمعیت آن شامل ۱۲میلیون نفر آسامی<ref>Assamese</ref> ([[هندو]])، ۵میلیون نفر بنگالی (که اغلب مهاجران مسلمان از [[بنگلادش|بنگلادش‌]]<nowiki/>اند)، نپالی، و ۲میلیون نفر بومی (با مذاهب مسیحی و سنتی) است. آسامی زبان رسمی آن است. بلندترین نقطه آن در ارتفاع 1,960 متری از سطح دریا قرار دارد. نیمی از [[نفت]] هند در این ایالت تولید می‌شود؛ تولید [[زغال سنگ]]، مواد پتروشیمی، [[کاغذ]]، و [[سیمان]] دیگر صنایع مهم آن را تشکیل می‌دهند. آسام همچنین نیمی از [[چای]] هند را تولید می‌کند. شهرهای مهم آن عبارت‌اند از [[گوواهاتی]]<ref>Guwahati</ref>، دیبروگر<ref>Dibrugarh</ref>، سیلچر<ref>Silchar</ref>، و دیس‌پور<ref>Dispur</ref> که مرکز آسام است و یکی از حومه‌های گوواهاتی نیز به‌شمار می‌رود. آسام از ۱۰۰۰پ‌م، با ورود مهاجرانی از [[چین]] و [[میانمار]]<ref>Myanmar</ref> (برمه) منطقه‌ای پر رونق بود. پس از هجوم برمه‌ای<ref>Burmese</ref>ها در ۱۸۲۶م [[بریتانیای کبیر|بریتانیا]] این منطقه را تصرف و در ۱۸۷۴م آن را به استانی مجزا تبدیل کرد؛ به استثنای بخش عمدۀ قسمت مسلمان‌نشین [[سیلهت]]<ref>Silhet</ref>، که در ۱۹۴۷م به [[پاکستان]] واگذار گردید، آسام به دومینیون هند<ref>Dominion of India</ref> ضمیمه شد.<br /> &nbsp;


----
----


[[Category:جغرافیای آسیا]] [[Category:جغرافیای انسانی هند]]
[[Category:جغرافیای آسیا]] [[Category:جغرافیای انسانی هند]]
سرویراستار، ویراستار
۵۰٬۳۰۹

ویرایش