پابندخوانی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پابَندخوانی

در اصطلاحِ نقّالی، شیوه‌ای خلاقانه از قصه‌خوانی که فصلِ درآمد را چنان رسا و شیوا و غنا بخواند تا جماعت به شنیدنِ باقی قصه چندان مشتاق شوند که قصه‌خوان را با هلهله به خواندن باقی قصه وادارند. در پابندخوانی باید قصه‌خوان توان خود را چنان ظریف و به‌تعادل بر زمانِ قصه‌خوانی بخش کند که اگر هم در خواندنِ درآمد خوب توفیق یافت، قادر باشد باقی قصه را بسیار خوب‌تر از درآمد بخواند.