پاتریوت

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پاتْریوت (Patriot)

پاتْريوت

موشک میان‌بُرد زمین به هوا. در دفاع هوایی به‌کار می‌رود. برخی از ویژگی‌های این موشک عبارت‌اند از پوشش هوایی در ارتفاعات زیاد، قابلیت ردیابی و پارازیت‌افکنی الکترونیکی، و تحرّک عالی. موشک‌های پاتریوت امریکا در جنگ خلیج فارس در ۱۹۹۱ بر ضد موشک‌های اسکاد[۱] عراقی‌ها آزمایش شد. این موشک‌ها توانستند ۲۴ موشک اسکاد از حدود ۸۵ موشک شلیک‌شده را با موفقیت رهگیری و منهدم کنند. موشک پاتریوت در اواخر دهۀ ۱۹۷۰، در امریکا ساخته شد و در ۱۹۸۵، در آلمان غربی در اختیار ناتو[۲] قرار گرفت.

 

 


  1. Scud
  2. NATO