پالهنگ

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پالْهَنْگ

(یا: پالاهنگ) تسمه یا ریسمانی که بر یک طرف لگام اسب می‌بستند و با آن اسب، یا اسب یدک را می‌کشیدند. سرداران فاتح پهلوانان شکست‌خورده و اسیرشده را به پالهنگ اسب خود می‌بستند و برای تحقیر او را به‌دنبال خود می‌کشیدند.