پایه آکورد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پایۀ آکورد (root)
در موسیقی، در یک آکورد، نت پایه که نت‌های دیگر از روی آن تعیین می‌شوند. مثلاً در آکوردی که از هرگونه ترتیب یا تنظیم نت‌های دو می سل تشکیل شود، نت دو همواره پایه است. وقتی نت پایۀ آکورد در بم‌ترین بخش آوایی، معمولاً بخش باس، قرارداشته باشد، آن آکورد در «وضعیت پایگی» قرار دارد.