پرش با نیزه
پرش با نیزه (pole vault)
از رشته‌های ورزشی دو و میدانی که در آن ورزشکار می‌کوشد به کمک میلۀ طویل انعطاف‌پذیری از روی یک میلۀ عرضی در ارتفاع بالا عبور کند. مسابقات پرش با نیزه در ارتفاع در مقابل پرش طول از اواسط قرن نوزدهم آغاز شد و از ۱۸۹۶ که اولین دورۀ بازی‌های المپیک در آتن برگزار شد، از‌جمله بازی‌های المپیک برای مردان بوده است؛ اما برای زنان تا دهۀ ۱۹۹۰ به‌طور جدی بدان توجه نشد تا این‌که در المپیک سیدنی (۲۰۰۰) برای اولین‌بار مسابقۀ پرش نیزۀ زنان نیز برگزار شد. در ابتدا پرندگان از میله‌هایی از جنس چوب درخت زبان‌گنجشک، چوب درخت گردوی امریکایی، یا چوب صنوبر که در انتهای آن یک میخ وجود داشت استفاده می‌کردند. در اوایل دهۀ ۱۹۰۰ استفاده از چوب خیزران رایج شد. در ۱۹۴۲ کورنلیوس وارمردام[۱] ورزشکار امریکایی، و یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان پرش با نیزه توانست از ارتفاع ۴.۷۷متر عبور کند. در دهۀ ۱۹۵۰ استفاده از میلۀ فولادی رایج شد و رکورد پرش تا ۴.۸۰ متر بهبود پیدا کرد. در دهۀ ۱۹۶۰ نیزه‌های ساخته شده از جنس فایبرگلاس انقلابی در پرش با نیزه ایجاد کرد و پرش‌های بالای پنج متر در مسابقات جهانی عادی شد. سرگی بوبکا[۲]، پرندۀ اوکراینی، و نمایندۀ وقت اتحاد جماهیر شوروی اولین فردی است که در ۱۹۸۵ از ارتفاع شش متر عبور کرد. او در آوریل ۱۹۹۹ این رکورد را به ۶.۱۴ متر افزایش داد. در فوریۀ ۱۹۹۹ اِما جورج[۳] از استرالیا در پرش با نیزۀ زنان از ارتفاع ۴.۶۰ متر عبور کرد.