پروو، اوژن مارسل (۱۸۶۲ـ۱۹۴۱)
پِرِوو، اوژِن مارسِل (۱۸۶۲ـ۱۹۴۱)(Prevost, Eugene-Marcel)
رمان‌نویس فرانسوی. در دهۀ ۱۸۹۰ با داستان‌هایی که درپی نشان‌دادن اثرهای گمراه‌کننده آموزش‌و‌پرورش و جامعۀ پاریس بر زنان جوان بود، جنجالی برانگیخت. پروو که مهندس عمران بود پس از موفقیت دو رمان نخست خود، عقرب[۱] (۱۸۸۷) و شونشِت[۲] (۱۸۸۸)، از شغلش دست کشید. مدتی به دنبال تولید تنباکو بود. پس از آن ۵۰ رمان دیگر نوشت که شماری از آن‌ها به‌صورت نمایش‌نامه درآمدند و اجرایشان نیز با موفقیت نسبی همراه بود. مشهورترین این رمان‌ها تک‌پران‌ها[۳] (۱۸۹۴) بود که روایت آن در قالب نمایش‌نامه موفقیت بسیار یافت. نامه‌های پروو که کتاب‌هایی در توصیه به دختران جوان‌اند و حتی از رمان‌هایش نیز پرخواننده‌تر بودند، عبارت‌اند از نامه‌هایی به فرانسواز[۴] (۱۹۰۲)، نامه‌هایی به فرانسواز شوهردار[۵] (۱۹۰۸) و فرانسواز مامان[۶] (۱۹۱۲). وی در ۱۹۰۹ به عضویت آکادمی فرانسه درآمد.