پفلوگر، ادوارد (۱۸۲۹ـ۱۹۱۰)
پفِلوگِر، اِدوارد (۱۸۲۹ـ۱۹۱۰)(Pfluger, Eduard)
پزشک آلمانی. در هانائو[۱] زاده شد و مدت کوتاهی در هایدلبرگ[۲] و ماربورگ[۳] پزشکی خواند. در ۱۸۵۱، از گیسن[۴] و در ۱۸۵۵، از برلین دکترای پزشکی گرفت. در زمینه اثر الکتریسیته بر ماهیچهها تحقیق میکرد و قوانین حاکم بر تغییرات پدیدآمده در قطعهای رشتۀ عصبی را پس از قرارگرفتن در معرض جریان الکتریسیته تعیین کرد. در ۱۸۵۹، جانشین هلمهولتز[۵] در کرسی فیزیولوژی بُن[۶] شد و سپس، دربارۀ تکامل تخمدانها در دورۀ رویانی، سوختوساز مواد غذایی در بدن، و تبادل اکسیژن در خون و یاختهها پژوهشهایی صورت داد. او نشان داد که میزان نیاز یاخته به انرژی، تعیینکنندۀ مقدار مصرف اکسیژن است و فزونی دیاکسید کربن و کمبود اکسیژن باعث تحریک تنفس میشود.