پلئوس

پِلِئوس (Peleus)
در اساطیر یونان، شاه میرمیدون‌ها و پدر آشیل از پری به نام تِتیس. پدرش آیاکوس، پسر زئوس، بود که بعدها از داوران عالم مردگان شد. پس از آن‌که با همدستی برادرش، تلامون، برادر ناتنی خود، فوکوس، را به‌قتل رساند، تبعید شد و به اتفاق چند تن از میرمیدون‌ها، که او را فرمانروای خود می‌خواندند، به فتیوتیس در تسالی رفت. در آن‌جا، شاه ائوروتیون گناه برادرکشی‌اش را پاک کرد و دختر و ثلث سرزمین خود را به او بخشید. پلئوس همراه پدرزنش در شکاری پرحادثه شرکت کرد، که ملئاگر از آرگونات‌ها برای به‌دام‌انداختن گرازی وحشی که مملکت کالدونیا را به‌ستوه آورده بود، ترتیب داده بود؛ اما پلئوس سهواً ائوروتیون را کشت و پس از آن‌که بار دیگر از همه‌جا رانده شد، به ایولکوس پناهنده شد و آکاستوس، شاه آن سرزمین، او را تطهیر کرد. در جریان بازی‌هایی که در مراسم به خاک‌سپاری پلیاس، پدر آکاستوس، برگزار شده بود، هیپولیت یا آستودامیا، همسر آکاستوس، عاشق پلئوس شد، اما چون پلئوس به عشقش پاسخ نداد، او را متهم کرد که قصد اغوایش را داشته است. چندی بعد، که آکاستوس و پلئوس در کوه پلیون مشغول شکار بودند، آکاستوس شمشیر پلئوس را برداشت و او را در خواب به حال خود رها کرد. پلئوس، پس از آن‌که هِرمِس یا شیرون او را از دست جانوران درنده و یا به روایتی از دست قَنطورِس‌ها نجات داد، به ایولکوس بازگشت و آکاستوس و هیپولیت را کشت. در همین زمان بود که نمفی به نام تتیس، آشیل را در کوه پلیون برایش به‌دنیا آورد.

 

---