پلتیه، ژان (۱۷۸۵ـ۱۸۴۵)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پِلْتیِه، ژان (۱۷۸۵ـ۱۸۴۵)(Peltier, Jean)

فیزیک‌دان فرانسوی. در ابتدا ساعت‌ساز بود و از ۱۸۱۵، از این کار بازنشسته شد و به جست‌و‌جوی علم رفت. ماژندی با تشریح جانوران زنده‌ای که ضمن آن از جریان برق برای تحریک اعصاب استفاده می‌کرد، او را به تحقیق در زمینۀ الکتریسیته سوق داد. پلتیه در ۱۸۳۰ روشن ساخت که می‌توان از پیلِ خشکی که سطوح تیغه‌های آن به اندازۀ کافی وسیع باشد، اثرهای شیمیایی به‌دست آورد. چندی بعد، برای سنجیدنِ توزیع دما در امتدادِ ردیفی از مدارهای ترموکوپل، دمانمایی تِرموالکتریکی ساخت و کشف کرد که ممکن است در یک اتصال اثرِ خنک‌کننده دیده شود و در اتصالی دیگر گرمای فوق‌العاده. این اثر با نام او نام‌گذاری شده است. اهمیت اثر پلتیه تا بیست سال بعد و پس از تحقیقات ویلیام تامسون[۱] در زمینۀ تِرمودینامیک کاملاً شناخته نشد.

 


  1. William Thomson