پمبروک، ویلیام (ح ۱۱۴۶ـ۱۲۱۹م)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پِمْبروک، ویلیام (ح ۱۱۴۶ـ۱۲۱۹م)(Pembroke, William)

(ملقب به اِرل اول پمبروک) از اشراف انگلیسی، فرماندۀ ارتش، مشاور دربار و نایب‌السلطنۀ چهارتن از پادشاهان انگلستان. پس از اثبات دلیری خود در چندین نبرد، مسئولیت پرورش شاهزاده هنری[۱]، پسر ارشد هنری دوم پادشاه انگلستان، را برعهده گرفت. در ۱۱۸۷م، چهار سال پس از مرگ شاهزاده هنری، مارشال بار دیگر به خدمت هنری دوم درآمد و تا مرگ پادشاه در ۱۱۸۹م در کنار وی در فرانسه جنگید. پس از به‌سلطنت‌رسیدن ریچارد اول[۲] معروف به «شیردل» در ۱۱۹۰م و عزیمت پادشاه برای شرکت در جنگ‌های صلیبی، پِمبروک به جمع مخالفان ویلیام لونشان[۳] پیوست که از سوی پادشاه ادارۀ امور کشور را در غیاب او برعهده گرفته بود. ریچارد از ۱۱۹۲ تا ۱۱۹۴م در آلمان در اسارت به‌سر برد و پِمبروک نیز لونشان را از انگلستان بیرون راند و اجازه نداد جان[۴]، برادر پادشاه، قدرت را در این کشور به‌دست گیرد. پس از مرگ ریچارد اوّل در ۱۱۹۹م، پِمبروک به جان برای دستیابی مُسالمت‌آمیز به تاج‌وتخت کمک کرد. او در شورش بارون‌ها علیه جان که منجر به صدور منشور آزادی موسوم به «مگنا کارتا[۵]» شد (۱۲۱۵م) همچنان به او وفادار باقی ماند. جان در جنگ داخلی با بارون‌ها کشته شد و پِمبروک توانست بارون‌ها را شکست دهد، مهاجمان فرانسوی را بیرون براند و هنری سوّم، پسر جان، را به سلطنت برساند.

 


  1. Henry
  2. Richard I
  3. Longchamp
  4. John
  5. Magna Carta