پنوکس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پِنوکْس (Pnyx)

خرابه‌هاي پِنوکْس

مشتق از پوکنوس[۱] به معنای «شلوغ». محل اجتماع و تشکیل مجمع شهروندان آتن بر روی تپه‌ای در ۴۵۵متری شرق آکروپولیس[۲]. در شیب شمال‌ شرقی تپه دو برآمدگی (۱۲۰ در ۶۵ متر) دیده می‌شود، که قسمت پایینی بر دیوار نیم‌دایره‌ای بزرگی تکیه دارد، که قدمت آن به قرن ۴پ‌م می‌رسد. این دیوار نخست بسیار بلندتر بوده است و چند ردیف کرسی یا پله‌هایی را تحمل می‌کرد که شیب آن‌ها به سمت برآمدگی فوقانی بود. در مرکز نیم‌دایره، مکعبی سنگی بود، که از دو طرف به بالای آن پله می‌خورد و سکوی خطابه سخنران بود. پنوکس تا اواخر قرن ۵پ‌م گنجایش حدود ۶هزار تن را داشت و در ۳۴۰پ‌م ظرفیت آن حدود دو برابر افزایش یافت.

 

 


  1. Puknos
  2. Acropolis