پنی سیلین

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پنی‌سیلین (penicillin)

پني‌سيلين

هر یک از گروه ترکیبات آنتی‌بیوتیک (باکتری‌کُش) که از کپک‌های تصفیه‌شدۀ جنس پنی‌سیلیوم (به‌ویژه پنی‌سیلیوم نوتاتوم) به‌دست می‌آیند یا به طریقۀ مصنوعی تولید می‌شوند. پنی‌سیلین نخستین آنتی‌بیوتیکی بود که توسط الکساندر فلمینگ کشف شد؛ این آنتی‌بیوتیک طیف وسیعی از باکتری‌ها را که بسیاری از آن‌ها موجب بیماری در انسان می‌شوند، نابود می‌کند. افزایش مقاومت میکروب‌های بیماری‌زا و بروز واکنش‌های آلرژیک در بیماران کاربرد نوع اصلی پنی‌سیلین را محدود می‌کند. از ۱۹۴۱ تاکنون آنتی‌بیوتیک‌های بسیاری از خانوادۀ پنی‌سیلین کشف شده که مخصوص میکروب‌های خاص است و دربرابر آن‌ها مقاوم‌ترند.