پوبیه دونستیف، کنستانتین (۱۸۲۷ـ۱۹۰۷)
پوبیهدونُسْتیف، کُنْسْتانْتین (۱۸۲۷ـ۱۹۰۷)(Pobyedonostzev, Konstantin )
دولتمرد و حقوقدان روس. استاد حقوق مدنی در مسکو بود که توجه تزار اَلکساندر دوم[۱] را جلب کرد و معلم سرخانۀ (۱۸۶۵) اَلکساندر سوم[۲] آتی شد. در مقام دادستان کلیسای مقدس (۱۸۸۰ـ۱۹۰۵)، به مدافع خودکامگی، راستآیینی، و ملیگرایی روس مبدل شد. قدرت فراوان داشت و اَلکساندر سوم تحت نفوذ او با هرگونه محدودیت اختیارات مستبدانه مخالفت ورزید، سانسور را تشدید کرد، و کوشید افکار مخالفان را سرکوب کند؛ مخالفان مذهبی را تحت تعقیب و آزار قرار داد و سیاست روس کردن همۀ اقوام اقلیت را آغاز کرد. همچنین طرفدار پان اسلاویسم[۳] بود و در نوشتههایش بهشدت به خردگرایی[۴] و لیبرالیسم[۵] غربی حمله کرده است. معلم نیکلای دوم[۶] و از بانفوذترین مشاوران او تا انقلاب ۱۹۰۵[۷] بود. ازجمله آثارش ۳ جلد کتاب در زمینۀ قوانین مدنی روسیه است.