پوراموس و تیسبه

پوراموس و تیسْبِه (Pyramus and Thisbe)

در اساطیر بابِل، عشاق افسانه‌ای. اووید، شاعر رومی، داستان آن دو را در تناسخات/دگردیسی‌ها آورده است. مخالفت والدینشان مانع از وصال آنان شد و آن دو، که از شکاف دیواری با یکدیگر سخن می‌گفتند، تصمیم به فرار گرفتند. در وعده‌گاهشان، روبندۀ تیسبه حین فرار او از برابر ماده شیری، که گاوی را کشته بود، به زمین افتاد و شیر با پنجه‌های خون‌آلود آن را پاره‌پاره کرد. هنگامی که پوراموس آن را یافت، به تصور آن که تیسبه مرده است، خود را با خنجر کشت؛ تیسبه نیز پس از یافتن پیکر پوراموس خودکشی کرد. دو عاشق قرار گذاشته بودند که زیر درخت توتی در کنار قبر نینوس با یکدیگر ملاقات کنند؛ میوۀ درخت، که تا آن زمان سفید بود، پس از مرگ آنان قرمز شد.