کاوه، پوران (بروجرد 22 خردادماه 1330ش - )

پوران کاوه
زادروز	بروجرد 22 خردادماه 1330ش
ملیت	ایرانی
تحصیلات و محل تحصیل	اقتصادِ دانشگاه ویسكانسین آمریكا(مکاتبه‌ای)
شغل و تخصص اصلی	شاعر
شغل و تخصص های دیگر	مترجم و نقاش
سبک	شعر سپید
آثار	من – تو، آه از خط فاصله (مجموعه شعر- مروارید، 1396)؛ از تماشای تو برمی گردم (مجموعه شعر- روزگار، 1396)
گروه مقاله	ادبیات فارسی

پوران کاوه

کاوه، پوران (بروجرد 22 خردادماه 1330- )

شاعر، مترجم و نقاش ایرانی. به علت اشتغال پدر در دستگاه‌های دولتی و انتقال‌های مکرر، دوره ابتدایی و دبیرستان را در شهرهای مختلف استان مرکزی گذراند، سپس در سال 1351 به شرکت ملی نفت ایران در آبادان پیوست و در سال 1352 در پتروشیمی آبادان مشغول به کار شد. در سال 1355 تحصیل در رشتۀ اقتصادِ دانشگاه ویسکانسین امریکا را به صورت مکاتبه‌ای آغاز نمود و همزمان مشغول فعالیت های هنری خود در سرایش شعر، نقاشی و برپایی نمایشگاه‌های متعدد بود. در سال 1357 با آغاز جنگ ایران و عراق به تهران بازگشت و در شرکت ملی صنایع پتروشیمی دعوت به کار شد و نیز به مدت طولانی به عنوان نمایندۀ منتخب زنان و فعال ِحقوق زنان در شرکت ملی نفت ایران فعالیت چشمگیر داشت و پس از اخذ مجوز حضور زنان در سمینارها و کنگره‌های علمی خارج از کشور که از زمان شروع انقلاب اسلامی متوقف شده بود. در سال 1370 به عنوان اولین مأمور زن شرکت‌کننده در سمینارهای خارج از کشور به مدت 4 ماه به دبی و شرکت نفت شارجه عزیمت کرد و پس از بازگشت در پست نظارت بر عملکرد روَسای تدارکات پتروشیمی‌های ایران ابقا یافت و در سال 1384 با سمت مدیر صادرات مواد پلیمری از شرکت بازرگانی پتروشیمی ایران بازنشسته شد. کاوه طی حدود 3 دهه فعالیت ادبی جز روزنامه‌های کثیرالانتشار با بسیاری نشریات ادبی و فرهنگی – از جمله زندگی نو، بخارا، دنیای سخن، آدینه، تکاپو، روزگار وصل، گوهران، نافه و...- در زمینه‌های شعر و ترجمه و نقد همکاری داشته. علاوه بر این در خصوص مولفه‌های آثار او و دیدگاهش دربارۀ دیگران و پژوهش‌های ادبی مصاحبه‌های متعددی از طرف روزنامه‌های آرمان، ایران، همشهری، ستاره صبح، عصر آزادگان و چوک با او انجام شده. جز این مصاحبه‌ها نظرگاه های کاوه از طریق سخنرانی‌های متعددی که در مراسم‌های فرهنگی داشته قابل استخراج است. از جمله حضورهای او می توان به این موارد اشاره کرد: سخنرانی و ارایۀ مقاله در دانشگاه علیگره هند (۱۳۹۳)؛ سخنرانی و ارایۀ مقاله با موضوع بزرگداشت فردوسی در فرهنگسرای منطقه 3 تهران (۱۳۸۵)؛ سخنرانی برای بزرگداشت فروغ در گردهمایی ادبی پوران فرخزاد (۱۳۹۰)؛ سخنرانی در رونمایی مجموعه شعر محمود معتقدی در پاتوق فرهنگی (۱۳۸۶)؛ سخنرانی در بزرگداشت فرهاد عابدینی در عصر روشن (۱۳۸۹)؛ سخنرانی در بزرگداشت عمران صلاحی در مؤسسه فرهنگی بهاران (۱۳۹۳) و سخنرانی در بزرگداشت امیر عشیری در فرهنگسرای اوین (۱۳۹۲). جز این می توان به مصاحبۀ ماندگار و مهم او با امیر عشیری- پایه‌گذار ادبیات پلیسی در ایران (مجله شوکران، 1392) اشاره کرد. کاوه جز چندین دوره داوری جشنواره‌ی شعر لیراو (از سال 1389 تا 1395- 7 دوره‌ی متوالی) موفق به دریافت لوح تقدیر از فرهنگسرای منطقه 3 تهران، بزرگداشت فردوسی (1385)، دانشکدۀ مطالعات جهان، دانشگاه تهران (1389)، همایش ادبی – فرهنگی کشور کُره (1389) و از سمینار امیرخسرو دهلوی، دانشگاه علیگره هند (1393) نیز شده. از فعالیت‌های او در زمینه‌ی نقاشی می‌توان به این موارد اشاره کرد: برپایی نمایشگاه در تالار اجتماعات انکس آبادان (1356)، حضور آثارش در تالار صدا و سیمای دبی (1370)، نمایش آثارش در گالری کمال‌الملک (1373)، نمایش و عرضه‌ی آثارش در گالری بامداد (1374)، حضور در نمایشگاه گروهی (موزه ی هنرهای معاصر، 1375) و حضور در نمایشگاه بین‌المللی تهران (1376). آثار: صدای فاصله‌ها (مجموعه شعر- گنجینه، 1370)؛ بیا شبیه آفتاب باشیم (مجموعه شعر- آرست، 1373)؛ از سکوت ترانه می‌سازم (مجموعه شعر- ابتکار نو، 1382)؛ گاهی شبیه رویای تو می‌شوم (مجموعه شعر- نگاه، 1383)؛ بانوی پنجره‌های بی‌تاب (مجموعه شعر- ابتکار نو، 1385)؛ به باران رسیده‌ها (ترجمۀ شعر معاصر جهان؛ از انگلیسی به فارسی، امرود، 1387)؛ هوا طعم قهوه می‌دهد (مجموعه شعر- ابتکار نو، 1390)؛ هیچ آینه‌ای تکرار من نیست (مجموعه شعر- نگیما، 1392)؛ اعتراف (مجموعه شعر- نصیرا، 1393)؛ باران نبار – زمین جای خوبی نیست (مجموعه شعر- مروارید، چاپ اول: 1394/ چاپ دوم: 1396)؛ من – تو، آه از خط فاصله (مجموعه شعر- مروارید، 1396)؛ از تماشای تو برمی‌گردم (مجموعه شعر- روزگار، 1396).