پورت هارکورت
پورْت هارْکورت (Port Harcourt)
بندر و مرکز ایالت ریورز[۱]، در جنوب شرقی نیجریه، واقع در کرانۀ رود بونی[۲]، در دلتای نیجر[۳]. ۳۷۱هزار نفر جمعیت دارد (۱۹۹۲). مرکز تجارت زغال‌سنگ، روغن نخل، و بادام‌زمینی است. همچنین مرکزی صنعتی است و روغن‌های معدنی تصفیه‌شده تولید می‌کند. در ۱۹۱۲ بنا شد و به‌یاد ویکنت لوئیس هارکورت[۴]، وزیر خارجۀ مستعمرات بریتانیا (۱۹۱۰ـ۱۹۱۵)، پورت هارکورت نامیده شد. پورت هارکورت ابتدا به‌منزلۀ بندری کوچک در ساحل رود بونی، در ۶۵کیلومتری اقیانوس اطلس، گسترش یافت. با راه‌آهن شمالی از طریق اِنوگو[۵] به راه‌آهن لاگوس ـ کانو[۶] متصل شد (۱۹۱۳ـ۱۹۲۶) و به محلی برای صادرات زغال‌سنگ انوگو و قلع فلات جوس[۷] و روغن نخل تبدیل گشت. به‌نظر می‌رسید که با کشف و استخراج نفت در دهۀ ۱۹۵۰، اهمیت آن به‌منزلۀ یکی از شهرهای اصلیِ منطقۀ نفت‌خیز افزایش یابد، ولی این بندر توانایی پذیرش اَبَرنفت‌کش‌ها را نداشت و تأسیسات جایگزین را در بونی گسترش دادند.