پومونا
پومونا (Pomona)
(از پوما[۱]ی لاتینی، به معنای میوه) در اساطیر روم، پری[۲] جنگل و الهۀ[۳] درختان میوه. در نقاشیها، او را غالباً با کورنوکوپیایی (شاخ فراوانی)[۴] در دست، به نشانۀ میوههای زمینی، تصویر کردهاند. یکی از ساتیر[۵]ها، به نام ورتومنوس[۶]، که عاشق پومونا بود، خود را به شکلهای مختلف درمیآورد تا او به ازدواج تن دهد، اما سرانجام، چون نتیجه نگرفت، هویت واقعی خود را نشان داد و پومونا با دیدن زیبایی او به او دل بست.