پوکله پوویچ، استانکو (۱۹۳۸)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پوکْلِه‌پوویچ، استانکو (۱۹۳۸)(Poklepovic, Stanko)

مربی کروات فوتبال ایران. دانش‌آموختۀ رشتۀ ناوبری و مهندسی کشتی‌سازی از دانشگاه اشپیلت و رشتۀ تربیت بدنی از دانشگاه زاگرب است. از ۱۵‌سالگی در باشگاه هایدوک اشپیلت کروآسی تمرین کرد. از ۱۹۷۴ به مربیگری پرداخت و دارای مدرک مربیگری A از فدراسیون جهانی فوتبال است. او، سرمربی تیم‌های هایدوک اشپیلت (۱۹۸۴ تا ۱۹۸۶) و (۱۹۹۱ تا ۱۹۹۳)، بودو شنوس مونته‌نگرو (۱۹۸۷ تا ۱۹۸۹)، بانولیکاوی کروآسی (۱۹۸۹ تا ۱۹۹۰)، آپوئل قبرس (۱۹۹۰ تا ۱۹۹۱)، پابلیکوم اسلوونی (۱۹۹۷ تا ۱۹۹۸)، اوسیک کروآسی (از ۱۹۹۸ تا ۱۹۹۹) و (۲۰۰۱ تا ۲۰۰۲)، فرانس واروش مجارستان (از ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۰)، الاتحاد عربستان (۲۰۰۴)، تیم ملی کروآسی (۱۹۹۲ تا ۱۹۹۳) بوده است. با رهبری او تیم هایدوک اشپیلت قهرمان سوپرجام و جام حذفی کروآسی، تیم اوسیک قهرمان جام حذفی کروآسی، و تیم الاتحاد عربستان در ۲۰۰۴ قهرمان جام لیگ قهرمانان آسیا شد. با تیم‌های هایدوک اشپیلت کروآسی، آئوپل قبرس و فرانس واروش مجارستان در جام یوفا و جام برگزیدگان جام اروپا نیز شرکت کرد. در ۱۳۷۳ سرمربی تیم ملی فوتبال ایران شد و با این تیم در بازی‌های آسیایی هیروشیما (۱۹۹۴) شرکت کرد. او از ۱۳۷۴ تا ۱۳۷۶ سرمربی تیم پرسپولیس تهران بود و با این تیم دوبار قهرمان لیگ ایران شد. او در ۱۳۷۹ سرمربی و در ۱۳۸۴ مدیر فنی باشگاه سپاهان اصفهان نیز بوده است. استانکو در ۱۳۸۷ با عنوان مدیر فنی باشگاه داماش گیلان به لیگ برتر ایران بازگشت.