پپن اول

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پِپَن اول ( ـ ۸۳۸م)(Pippin I)

(به انگلیسی و آلمانی: پیپین) پادشاه آکیتن[۱] (حک: ۸۱۷ـ۸۳۸م) پسر دوم لوئی اول امپراتور امپراتوری مقدس روم. در ژوئیۀ ۸۱۴م زمام امور آکیتن (منطقه‌ای در جنوب غربی فرانسه) را به‌دست گرفت و در ۸۱۷م به‌عنوان پادشاه این سرزمین به رسمیّت شناخته شد، هرچند که همچنان فرمانبردار لوتار[۲] برادر بزرگ‌تر خود بود. در ۸۳۰م آغازگر شورش علیه پدرش بود، اما یک‌سال بعد با پدر خود آشتی کرد. در ۸۳۲م دوباره دست به شورش زد و به‌همین‌سبب لوئی اوّل او را از پادشاهی خلع کرد، اما بار دیگر به‌سبب تمایلات جدایی‌طلبانه، در ۸۳۳، علیه لوئی سر به شورش برداشت. در ۸۳۴م توبه کرد و به امپراتور در برقراری دوبارۀ اقتدار ازدست‌رفته‌اش یاری رساند. سپس، لوئی اوّل حکومتِ آکیتن را به او بازگرداند و سرزمین آنژو[۳] را نیز به قلمرو او ضمیمه کرد.



  1. Aquitaine
  2. Lothair
  3. Anjou