پپن دوم

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پِپَن دوم ( ـ۷۱۴م)(Pippin II)

(مشهور به پپن داریستال) فرمانروای فرانک‌ها (حک: ۶۸۷ـ۷۱۴م) و اولین زمامدار از زمامداران بزرگ کارولنژی[۱]. نوۀ دختری پپن اوّل و نوۀ پسری آرنولف[۲]، اسقف شهر مِتس[۳]، بود و پس از مرگ داگوبر دوم[۴] در ۶۷۹م توانست زمام امور سرزمین خود را به‌دست گیرد و از استقلال آن در برابر تِئودوریک سوّم[۵] و اِبروین[۶] که مدّعی تاج و تخت بودند، دفاع کند. او پس از تلافی‌کردن شکست از اِبروین در ۶۸۷م به فرمانروای بلامنازع فرانک‌ها تبدیل شد. پین دوم پدر مارشال مارتل است.




  1. Carolingian
  2. Arnulf
  3. Metz
  4. Dagobert II
  5. Theuderic III
  6. Ebroin