پژوهش های رویانی
پژوهش‌هایِ رویانی (embryo research)
بررسی رویان[۱] انسان در مراحل اولیۀ تشکیل، برای کشف بیماری‌های ارثی[۲]، نقص‌های وراثتی[۳]، و یافتن درمان این بیماری‌ها. در بخشی از روشِ درمانیِ باروری خارج از بدن[۴]، تخمک[۵]ها را بارور می‌کنند تا به مرحلۀ هشت‌یاخته‌ای[۶] برسند. سپس، یک یا دو یاخته را برای بررسی جدا می‌کنند. بیماری‌هایی که با این روش قابل شناسایی‌اند عبارت‌اند از فیبروز کیستیک[۷]، دیستروفی ماهیچه‌ای دوشن[۸]، نشانگان لش نیهان[۹]، بیماری تِی ساکس[۱۰]، و هموفیلی آ[۱۱]. در ۱۹۸۲، شورای تحقیقات پزشکی انگلستان[۱۲] تصویب کرد که اجرای آزمایش‌ها بر روی رویان برای اهداف تأییدشده فقط با موافقت هردو اهداکننده قابل‌قبول است. گزارش وارناک[۱۳] در ۱۹۸۴ زمان مجاز آزمایش‌ها را به چهارده روز اول پس از باروری محدود کرد. در این زمان تعیین تعداد نوزادهای حاصل از رویان ممکن می‌شود. مجلس انگلستان در آگوست ۲۰۰۰ شبیه‌‌سازی رویان را برای اهداف پزشکی تصویب و در دسامبر همان سال، استفاده از رویان را برای تحقیقات پزشکی در زمینۀ راه‌های جدید درمان بیماری‌های خطرناک تأیید کرد.