پیر خرابات

پیرِ خَرابات

در اصطلاح عرفا، مرشد کامل. سالک را وا می‌دارد تا از آداب و رسوم معمول دست بدارد و ترک عادت کند و راه کمال را بپیماید. این واژه به سالک عاشق لااُبالی نیز اطلاق می‌شود. او کسی است که همۀ افعال و خصوصیات اشیاء را محو در افعال و صفات خداوندی می‌داند و برای خود و دیگری هیچ صفت مستقلی قائل نمی‌شود و این مقام فنای ذات سالک است در ذات حق؛ زیرا او از منِ دروغین خود رها شده و خویش را در حق فنا کرده است.