پیستوله

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پیستولِه

(یا: پیشتو؛ پیستله) نوعی سلاحِ دستی گرم. تپانچه‌ای لوله‌بلند که افسران دورۀ صفویه به همراه داشتند. قنداق آن کوچک و لولۀ آن بلند و سبک بود. نام آن احتمالاً برگرفته از نام شهر پیستویای ایتالیا است که این سلاح نخستین‌بار در آن‌جا ساخته شد یا از واژۀ پرتغالی یا اسپانیاییِ پیستولا گرفته شده است. پیستوله‌های چخماقی بسیاری از دورۀ صفویه به‌جا مانده است.