پیچک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

پیچَک (tendril)

(یا: عشقه؛ نیز: پاپیتال؛ بلو؛ دواله) ساختاری باریک و ریسمان‌مانند در گیاه. با پیچش به دور تکیه‌گاه‌های مناسب، مانند ساقه یا شاخه‌های گیاهان دیگر، باعث بالارفتن آن گیاه می‌شود. پیچک ممکن است ساقه، برگ، برگچه، گل، دمبرگ، یا گوشوارۀ[۱] تغییرشکل‌یافته و ساده یا منشعب باشد. گوشواره زائده‌ای کوچک در یکی از دو سمت دمبرگ[۲] است. پیچک‌های موچسب[۳] قسمت‌های تغییرشکل‌یافتۀ رأس گل با بالشتک‌های مکینه‌مانندند که به دیوار می‌چسبند. پیچک‌های گیاه مو از نور گریزان‌اند و با ورود به بخش‌های تاریک باعث اتصال گیاه به تکیه‌گاه می‌شوند.

 


  1. stipule
  2. leaf stalk
  3. Parthenocissus quinquefolia