پیکسل
پیکْسِل (pixel)
(مشتق از کلمۀ picture element) نقطه‌ای واحد در هر تصویر گرافیکی. این واحدِ اطلاعاتِ گرافیکی به خودی خود نقطه، دایره یا مربع نیست بلکه نمونه‌ای تجسمی و انتزاعی است. از پیکسل برای تشکیل و نمایش یک تصویر استفاده می‌شود. تعداد پیکسل‌های نمایش داده‌شده در واحد طول چاپ‌شده در یک تصویر را رزولوشن یا تفکیک‌پذیری می‌نامند و معمولاً با تعداد پیکسل‌ها در اینچ سنجیده می‌شود. هرچه ابعاد پیکسل کوچک‌تر باشد تعداد آن در واحد، بیشتر خواهد بود و در نتیجه جزئیات تصویر بهتر نشان داده می‌شود. اگر ابعاد تصویر را ثابت نگه داشته و رزولوشن را پایین بیاوریم تعداد پیکسل‌ها در واحد اینچ پایین خواهد آمد و جزئیات تصویر در هنگام بزرگ‌نمایی از بین خواهد رفت. به این دلیل که هرچه قدرت انفکاک (ستون‌های عمودی و افقی) بیشتر باشد، تصویر دارای اطلاعات و وضوح بیشتری است. پیکسل‌ها معمولاً از یک یا چند بیت تشکیل شده‌اند. هرچه عمق بیت بزرگ‌تر و بیشتر باشد سایه‌ها و رنگ‌ها بهتر نشان داده می‌شوند. باصرفه‌ترین سیستم‌ها، سیستم تک‌رنگ است که در هر پیکسل یک بیت به‌کار می‌رود. در تصاویر رنگی و خاکستری معمولاً ۴ تا ۲۴ بیت در هر پیکسل به‌کار می‌رود. پیکسل‌ها از یک یا چند نقطه رنگی تشکیل شده‌اند. در سیستم تک‌رنگ و خاکستری یک نقطه در هر پیکسل وجود دارد که طیفی از تاریک تا روشن را نمایش می‌دهد. در سیستم‌های رنگی، نقطه‌های قرمز، سبز و آبی به‌کار برده می‌شود که هرکدام دارای شدت‌های متفاوت‌اند و طیفی از رنگ‌های مورد نظر را با آمیزش نقطه‌ها تشکیل می‌دهند. سیاه محصول سه نقطه تاریک و سفید محصول نقاط روشن است.