پی (ریاضیات)
پی (ریاضیات) (pi)
نسبت محیط[۱] دایره[۲] به قطر[۳] آن. این نسبت را با حرف یونانی π نشان میدهند. عدد π عددی گنگ[۴] (اَصَمّ) است، یعنی نمیتوان آن را به صورت نسبت دو عدد صحیح[۵] نشانداد. همچنین، هنگام نمایش آن به صورت عدد اعشاری[۶]، سلسلۀ ارقام هیچگاه پایان نمیپذیرد و هیچ رقم یا دنبالهای از ارقام دایم تکرار نمیشود. مقدار π تا هفت رقم اعشار برابر با 3.1415926 است. تقریبهای معمولی π و 7/22 و 3.14 است، هرچند مقدار 3 هم ممکن است بهمنزلۀ تقریبی بسیار خام بهکار رود. عدد π همچنین عددی متعالی[۷] (غیرجبری) است، یعنی ریشۀ[۸] معادلهای جبری[۹] با ضرایب گویا[۱۰] نیست. این موضوع را فردیناند فون لیندمان[۱۱]، ریاضیدان آلمانی، در 1882 ثابت کرد. بدین معنی که اگر طول پارهخطی برابر با قطر دایرهای باشد، نمیتوان فقط با خطکش غیرمدرج و پرگار، پارهخط دیگری رسمکرد که برابر با محیط آن دایره باشد. نیز ←تربیع دایره؛ لیندمان