چالوس، شهرستان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی


چالوس، شهرستان
استان مازندران
بخش مرکزی و کلاردشت
جمعیت ۱۲۲,۸۶۳ نفر(۱۳۸۵ش)
موقعیت جنوب شهرستان تنکابن و دریای خزر، غرب شهرستان‌های نوشهر و نور، شمال شهرستان هشتگرد (استان تهران) و شرق شهرستان تنکابن
نوع اقلیم در دشت ساحلی معتدل مایل به گرم - در کوهستان‌ها معتدل تا سرد
شهر ها و آبادی ها کلاردشت، مرزن‌آباد، طویر، گویتر، کردیچال، تازه‌آباد، و هچی‌رود

چالوس، شهرستان

شهرستانی در استان مازندران مشتمل بر بخش مرکزی و بخش کلاردشت با مرکزیت اداری شهر چالوس. از شمال به شهرستان تنکابن و دریای خزر، از شرق به شهرستان‌های نوشهر و نور، از جنوب به شهرستان هشتگرد (استان تهران) و از غرب به شهرستان تنکابن محدود است. غیر از جلگۀ ساحلی که پهنای آن تقریباً‌ ۶ کیلومتر است، بقیۀ این شهرستان را بخشی از کوه‌های پوشیده از جنگل البرز مرکزی مانند علم‌کوه (۴,۶۵۰ متر)، تخت سلیمان و کوه گرمابسر تشکیل می‌دهند که روبه جنوب بر ارتفاع آن‌ها افزوده می‌گردد. رودخانه‌های چالوس، سردابرود، زوات، و کلیاک که همگی از کوه‌های جنوبی سرچشمه می‌گیرند و به دریای خزر می‌ریزند، این شهرستان را مشروب می‌کنند. اقلیم چالوس در دشت ساحلی معتدل مایل به گرم و در کوهستان‌ها معتدل تا سرد است و جزو نواحی نیمه‌مرطوب محسوب می‌شود. جمعیت این شهرستان ۱۲۲,۸۶۳ نفر است (۱۳۸۵). مهم‌ترین شهرها و آبادی‌های آن عبارت‌اند از کلاردشت، مرزن‌آباد، طویر، گویتر، کردیچال، تازه‌آباد، و هچی‌رود. راه تهران به چالوس، و تنکابن به نوشهر و نور و نیز راه مرزن‌آباد به عباس‌آباد و همچنین راه دوآب به کجور شبکۀ راه‌های ارتباطی این شهرستان را تشکیل می‌دهند. چالوس در تقسیمات کشوری ۱۳۸۲ به شهرستان مبدل شد.