چالوسی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چالوسی
از گویش‌های مازندرانی که در چالوس مازندران بدان تکلم می‌کنند. در این شهر، که مردم آن از مناطق مختلف بدان مهاجرت کرده‌اند، بیشتر به کجوری و کلاردشتی و گیلکی صحبت می‌کنند. در این‌جا منظور گویش مازندرانی یعنی گویش نزدیک به کجوری و کلاردشتی و نوشهری است. بدیهی است تأثیر گروه‌های مختلف گویشی را بر هم باید در نظر گرفت. صامت‌ها همانند صامت‌های فارسی است. صفت مقدم بر موصوف است مانند: gatasang «سنگ بزرگ»، مضاف‌الیه بعد از مضاف می‌آید. پیشوندهای فعلی عموماً b-، h-، d- است، نشانۀ مصدر -an و -en است. اعداد چالوسی: yak «یک»، du «دو» nu «نُه»، yazza «یازده»، bist «بیست». برخی از واژه‌های چالوسی: tim «بذر/نشا»، tali «خار/تیغ»، piyar «پدر»، dune «برنج».