چاپ چوب

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چاپِ چوب (woodcut)

 

چاپ با قالبی چوبی که تصویر یا طرح به‌صورت برجسته روی آن کنده شده باشد. قسمت‌هایی که باید سفید بماند در چوب تراشیده می‌شود، و باقی‌ماندۀ برجستۀ آن، جوهر را، که اغلب سیاه است، جذب و منتقل می‌کند. چاپ چوب کهن‌ترین روش چاپ[۱] است که در قرن ۵م در چین اختراع شد. در قرون وسطا در اروپا نیز رواج یافت، و در آغاز برای چاپ ورق‌های بازی و کتاب‌های قالبی، و سپس برای خلق آثار هنری، همچون آثار آلبرشت دورِر[۲]، نقاش آلمانی، به‌کار رفت. چاپ چوب رنگی را ژاپنی‌ها در نیمه‌های قرن ۱۸ ابداع کردند. در انگلستان در قرن ۱۹ ویلیام ماریس[۳] و دیگران آن را احیا کردند، و در آلمان اکسپرسیونیست‌[۴]ها در اوایل قرن ۲۰ از جلوه‌های آن به‌خوبی بهره بردند. گراوورسازی چوبی[۵]، نوعی چاپ چوب، لیکن ظریف‌تر است، که در آن شیارها در امتداد رگه‌های بافت چوب تراشیده می‌شوند. این روش برای چاپ آثار هنری مناسب است.



  1. printing
  2. Albrecht Dürer
  3. William Morris
  4. Expressionist
  5. wood engraving