چاپ چوب
چاپِ چوب (woodcut)
چاپ با قالبی چوبی که تصویر یا طرح بهصورت برجسته روی آن کنده شده باشد. قسمتهایی که باید سفید بماند در چوب تراشیده میشود، و باقیماندۀ برجستۀ آن، جوهر را، که اغلب سیاه است، جذب و منتقل میکند. چاپ چوب کهنترین روش چاپ[۱] است که در قرن ۵م در چین اختراع شد. در قرون وسطا در اروپا نیز رواج یافت، و در آغاز برای چاپ ورقهای بازی و کتابهای قالبی، و سپس برای خلق آثار هنری، همچون آثار آلبرشت دورِر[۲]، نقاش آلمانی، بهکار رفت. چاپ چوب رنگی را ژاپنیها در نیمههای قرن ۱۸ ابداع کردند. در انگلستان در قرن ۱۹ ویلیام ماریس[۳] و دیگران آن را احیا کردند، و در آلمان اکسپرسیونیست[۴]ها در اوایل قرن ۲۰ از جلوههای آن بهخوبی بهره بردند. گراوورسازی چوبی[۵]، نوعی چاپ چوب، لیکن ظریفتر است، که در آن شیارها در امتداد رگههای بافت چوب تراشیده میشوند. این روش برای چاپ آثار هنری مناسب است.