چراغ موشی

چراغ‌موشی

نوعی چراغ روشنایی‌ ساده، مخصوصِ مردمانِ فرودست، از گِلِ پخته یا قوطی حلبی، به‌شکل کاسه. محفظۀ کاسه‌مانند را به روغن می‌انباشتند و فتیله‌ای از جنسِ پنبه در آن می‌نهادند. چراغ‌موشی مخصوص آن‌دسته از مردمان بی‌چیز و فقیر بود که به نفت دسترسی نداشتند. ضرب‌المثل «چراغ‌موشی به از خاموشی»، به ترادفِ «کاچی به از هیچ‌ چی»، بی‌چیزی و فقر را نشان می‌دهد. معمولاً از چراغ‌موشی برای روشنایی مستراح بهره می‌بردند. در برخی مراسم سوگواری،‌ مانند شام غریبان، به دو سوی محفظۀ آن، رکابی می‌انداختند و با آن در پس و پیشِ دسته‌های عزاداری، به‌راه می‌افتادند.