چشتیه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

چِشتیّه

سلسله‌ای معروف از متصوفۀ هند و بزرگ‌ترین و مشهورترین انشعاب از سلسلۀ ادهمیه. انتساب این فرقه به خواجه احمد ابدال چشتی (۲۶۰ـ۳۵۵ق) ‌است که از قریۀ چشت، از توابع هرات، برخاست و در همان‌جا، صحبت شیخ ابواسحاق شامی را دریافت و از نامورترین و مقتدرترین مشایخ آن مُلک شد. از این‌رو، ادهمیانی را که در ترتیب او و خلفایش قرار گرفتند به نام او، چشتی خوانده‌اند. این سلسله در مناطق هند و پاکستان رواج کاملی داشته است و شماری از نامورترین سخنگویان هند، همچون شیخ نظام‌الدین اولیاء، خواجه حسن و امیرخسرو دهلوی در شمار مشایخ این سلسله‌اند.