چشمه
چشمه
در زمینشناسی، جریان طبیعی آب از درون زمین، در محل تلاقی سطح زمین[۱] و سطح ایستابی[۲]. منبع آب آن باران است که از خلال سنگهای لایههای بالایی نفوذ کرده است. با گذر از زیر زمین، آب ممکن است برخی مواد معدنی را در خود حل کند و سپس در چشمه رسوب دهد (چشمۀ معدنی[۳]). چشمهها ممکن است بسته به موقعیت سطح ایستابی و توپوگرافی[۴] عوارض سطحی، پیوسته یا منقطع باشند. چشمهها در جایی تشکیل میشوند که لایههای سنگی انباشته از آب (آبخوانها) به سطح زمین برسند. آب از چاهی که رأس آن زیر سطح ایستابی است جاری میشود.