چشمه علی ری، دوره فرهنگی
چشمۀ علی ری، دورۀ فرهنگی
(یا: دورۀ چشمه علی) در متون باستان‌شناسی ایران به فرهنگ هزارۀ پنجم پ‌م در شمال مرکزی ایران گفته می‌شود که دورۀ عصر نوسنگی جدید است. دورۀ فرهنگی چشمه علی بر پایۀ کاوش‌های اِریک اِشمیت در دهۀ ۱۳۱۰ش در چشمه علی ری معروف شد و یوسِف مَجیدزاده، باستان‌شناس ایرانی، آن را دورۀ فلات قدیم نامید. با کاوش دوبارۀ چشمه‌علی و تپه زاغه در دشت قزوین در دهۀ۱۳۷۰ش و آغاز دهۀ ۱۳۸۰ش، دورۀ فرهنگی چشمه علی ری به‌صورت دورۀ گذر از نوسنگی جدید به عصر مس‌ـ‌سنگ و مس‌ـ‌سنگ قدیم نیز معرفی شد.